ORIGINAL_ARTICLE
درک پدیدارشناسانه ی کنش اجتماعی در زندگی خوابگاهی دانشجویان دختر دانشگاه فرهنگیان
در تحقیق حاضر به بررسی تجارب زیستهی دانشجویان دختر ساکن خوابگاههای دانشجویی دانشگاه فرهنگیان از کنشهای اجتماعی و درک آنها از زندگی در این اماکن پرداخته شده است. این پژوهش از نوع تحقیقات کیفی بوده و به روش پدیدارشناسی انجام گرفته است. زمان اجرای پژوهش، بهمن و اسفند سال 1393 بوده و نمونهها از میان دانشجویان ساکن خوابگاهها، با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند، انتخاب شدند. پس از اشباع اطلاعاتی، تعداد شرکتکنندگان به 16 نفر رسید. جمعآوری اطلاعات با استفاده از مصاحبهی عمیق و تجزیه و تحلیل دادهها به روش کدگذاری آزاد و انتخابی انجام شد. یافتههای حاصل از تجارب زیستهی دانشجویان، در قالب 5 مضمون اصلی و تعدادی زیرمضمون استخراج شدند. مضامین اصلی استخراج شده عبارت بودند از: دلبستگی به خوابگاه، درک همدلانه، نظمپذیری رضایتمندانه، خودکنترلی، الگوپذیری و تجربهآموزی. در این تحقیق مشخص شد که درک و تجربه دانشجویان از زندگی در این مکان، همان درکی نیست که دیگران (اعم از مسئولین دانشگاه) از این تجربه دارند. دانشجویان کنشهای مثبت زندگی در محیط خوابگاه را شامل مهارتهای زندگی، سازگاری، مسئولیتپذیری، کنترل رفتار و احساسات، تابآوری و درک متقابل میدانستند. آنها جوامع یادگیریای تشکیل داده بودند که بسیاری از مفاهیم بنیادین زندگی را از آن طریق میآموختند.
https://pma.cfu.ac.ir/article_296_b77f7f4df2e12c44cf36dc4d2d51a378.pdf
2014-03-21
9
39
کنش
کنش اجتماعی
دانشجویان دختر
پدیدارشناسی
افسانه
وارسته فر
1
دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن
AUTHOR
سیده فاطمه
موسوی تازه آبادی
moosavi38291@yahoo.com
2
رئیس اداره امور خوابگاه ها
LEAD_AUTHOR
آزاد ارمکى، تقى. (1376)، نظریههاى جامعهشناسى. تهران: سروش.
1
چناری، مهین. (1386). مقایسه هوسرل، هایدگر و گادامر با محک روششناسی. نشریهی پژوهشهای فلسفی-کلامی، دورهی 9، شماره 2 (34)، صص 138-113.
2
حاجیآبادی، محمدحسین. (1382). رویکرد جامعهشناختی به اقتصاد در چارچوب نظریهی عمومی کنش، نشریهی اندیشه صادق. تابستان و پاییز 1382، شمارهی 11و 12 صص107-94.
3
الحسینی، سید حسن (1380)، بالندگی سازمانی. تهران: انتشارات بهاریه.
4
الیس، سوزان و والن، سوزان. (1387). آشنایی با یادگیری از طریق همیاری. ترجمهی طاهره رستگار و مجید ملکان. تهران: نشر نی.
5
روشه، گی. (1370). کنش اجتماعی. ترجمهی هما زنجانیزاده، چاپ دوم، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.
6
روشه، گی. (1376). جامعهشناسی پارسونز. ترجمهی عبدالحسین نیک گهر. تهران: نشر تبیان.
7
ریتزر، جورج. (1374). نظریههای جامعهشناسی در دوران معاصر. ترجمهی محسن ثلاثی. تهران: انتشارات علمی.
8
زارعی، حیدرعلی؛ میرهاشمی، مالک. (1391). ارتباط سبکهای تفکر با سازگاری تحصیلی در دانشجویان پرستاری. مجلهی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، دورهی 10، شمارهی 3، صص 389-395.
9
زرشقایی، مسعود؛ نوری، ابوالقاسم؛ عریضی، حمیدرضا. (1389). کفایت شاخصهای روانسنجی نسخه فارسی مقیاس همدلی هیجانی متعادل. مجلهی روشها و مدلهای روانشناختی، جلد 1، شماره 1، صص 39-50.
10
شارون، جوئل. (1387). ده پرسش از دیدگاه جامعهشناسی. ترجمهی منوچهر صبوری. تهران: نشر نی.
11
شاملو، سعید. (1385). بهداشت روانی. تهران: انتشارات رشد.
12
شجاع نوری، فروغالصباح؛ شکری، فرزانه. (1392). شناسایی و طبقهبندی مشکلات و آسیبهای زندگی دانشجویان دختر غیر بومی: (مطالعهی کیفی). فصلنامهی مهندسی فرهنگی، سال هشتم، شمارهی 77، صص 168-145.
13
شفق، غلامرضا. (1389). نقد و بررسی پیشفرضها و زمینههای اجتماعی نظریه کنش اجتماعی تالکوت پارسونز. نشریهی معرفت فرهنگی اجتماعی، سال 2، شماره 1، صص 153-184.
14
شورای عالی انقلاب فرهنگی. (1390). اساسنامهی دانشگاه فرهنگیان.
15
شورای عالی آموزش و پرورش. (1390). سند تحول بنیادین آموزش و پرورش. نسخهی مشهد مقدس.
16
صادقی، مسعود؛ احمدی، سید احمد؛ بهرامی، فاطمه؛ اعتمادی، عذرا؛ پور سید، سید رضا. (1392). بررسی تأثیر آموزش به شیوهی تحلیل رفتار متقابل بر سبکهای عشقورزی زوجین. نشریهی پژوهشهای علوم شناختی و رفتاری، دوره 3، شماره 2 (پیاپی 5)، صص 84-71.
17
ضرابیان، فرناز؛ منعام، محمدرضا. (1389). بررسی میزان و عوامل تأثیرگذار بر حس مکان. مجله شهرداریها. سال نهم، شماره 89، صص 28-23.
18
عارفی، مختار؛ محسنزاده، فرشاد. (1390). ارتباط بین جهتگیری مذهبی، سلامت روان و جنسیت. مجله تحقیقات زنان (مجله مطالعات زنان)، دوره 5، شماره 3، صص 141-126.
19
فلاحت، محمدصادق. (1385). مفهوم حس مکان و عوامل شکلدهندهی آن. مجله هنرهای زیبا، شماره 2، صص 45-55.
20
کدیور، پروین. (1390). روانشناسی تربیتی. تهران: سمت.
21
کرایب، یان. (1382). نظریه اجتماعی کلاسیک. ترجمه شهناز مسمی پرست. تهران: انتشارات آگه.
22
کوشای، والسا. (2005). اقدامپژوهی، پژوهشی جهت بهبود عملکرد. ترجمه مهدی نامداری پژمان. تهران: پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش.
23
کلدی، علیرضا؛ فلاح مینباشی، فاطمه. (1388) بررسی کارکردهای اجتماعی و فرهنگی دانشگاهها از نظر دانشجویان (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات). پژوهشنامه علوم اجتماعی، دوره 3، شماره 1، صص 88-71.
24
لطافتی، رویا؛ زرینی، عاطفه. (1394). همدلی، الگوی رفتاری مؤثر در رابطهی متقابل مدرس و زبانآموز. نشریه جستارهای زبانی، دوره 6، شماره 1 (22)، صص 252-229.
25
مثنوی، عطاءالله؛ سام آرام، عزتالله؛ حسینی، سید احمد؛ آقابخشی، حبیبالله؛ فروغان، مهشید؛ صدرالسادات، سید جلالالدین؛ رهگذر، مهدی. (1384). نگرش دانشجویان خوابگاهی دانشگاه علوم پزشکی ایران در مورد رفتارهای انحرافی در خوابگاهها. نشریه توانبخشی، دوره 6، شماره4 (مسلسل 23)، صص 25-20.
26
محمودیراد، مریم؛ آراسته، حمیدرضا. (1383). خوابگاههای دانشجویی بهمثابهی جوامعی برای یادگیری. طب و تزکیه، شماره 53، صص 45-53.
27
نوری، ربابه. (1390). زندگی دانشجویی. تهران: انتشارات مرکز مشاوره دانشگاه تهران
28
یعقوبی، حمید. (1389). سازگاری با زندگی دانشجویی. تهران: انتشارات وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
29
Conner, K. M., Davidson, J. R. (2003). Development of a new resilience scale: The Conner-Davidson Resilience Scale (CD-RISC). Journal of Depression and Anxiety. 18: 76-82.
30
Gallagher, M., Nelson, R. J., Weiner, I. B. (2003). Biological Psychology. New York: John Wiley & Sons.
31
Garmezy, N., Masten, A. A. (2006). Particular resiliency to threatening environments. Journal of Experimental Social Psychology.42: 323-336.
32
Kaushal, Ritu and T.Kwantes, Catherine. (2006). The role of culture and personality in choice of conflict management strategy. Internatinal Journal Relations, 30. Pp. 579-603.
33
Kjeldal, Sue-Ellen. (2003). Self–Monitoring and Consumer Behavior. The Qualitative Report, Volume 8 Number 3, 353-376.
34
Luthar, S. S., Cicchetti, D., Becker, B. (2000). The construct of resilience: A critical evaluation and guidelines for future work. Child Development. 71: 543-562.
35
Pike, G. R., Schroeder, C. C., and Berry, T. R. (1997). Enhancing the educational impact of residence halls: The relationship between residential learning communities and first year college experiences and persistence. Journal of College Student Development 38: 609–621.
36
Terenzini, P., Springer, L., Yaeger, P., Pascarella, E., & Nora, A. (1996). First-generation college students: Characteristics, experiences, and cognitive development. Research in Higher Education, 37, 1–22.
37
Uslu M, Girgin C. (2010). The effects of residential conditions on the problem solving Skills of university students. Innovation and Creativity in Education, Volume 2, Issue 2: 3031–3035.
38
Waller, M. A. (2001). Resilience in ecosystemic context: Evolution of the child. American Journal of Orthopsychiatry. 71: 290- 297.
39
Yukl, G. A. (2002). Leadership in organizations. Saddle River, NJ: Prentice Hall. Behavior, 17, 445-467.
40
Zheng, J. L., Saunders, K. P., Shelley, M. C., & Whalen, D. F. (2002). Predictors of Academic Success for Freshman Residence Hall Students. Journal of College Student Development, 267-283.
41
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه ی مؤلفههای کامل گرایی، هوش هیجانی و سلامت روان دختران تیزهوش و عادی مقطع متوسطه ی شهر اصفهان
این پژوهش با هدف مقایسهی مؤلفههای کاملگرایی، هوش هیجانی و سلامت روانی در دانشآموزان تیزهوش و عادی در قالب یک طرح پژوهشی توصیفی از نوع علّی مقایسهای با تعداد 100 نفر دانشآموز دختر مقطع متوسطه (50 نفر تیزهوش و50 نفر عادی) که بهصورت تصادفی خوشهای انتخاب شدند، انجام شد. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسشنامهی سلامت روان جیاچکیو[1]، پرسشنامهی هوش هیجانی بارآن[2]، پرسشنامهی کاملگرایی هیل[3] و تست سنجش هوشبهر ریون[4]. دادههای حاصل از پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره[5] مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که بین کاملگرایی، سلامت روان و هوش هیجانی دانشآموزان تیزهوش و عادی در سطح معناداری (P<0.05) تفاوت وجود دارد. کاملگرایی، میزان عدم سلامت روان، اضطراب و بیخوابی، احساس خستگی و نیز عدم توانایی مقابله و افسردگی دانشآموزان تیزهوش بیش از دانشآموزان باهوش متوسط بود. همچنین هوش هیجانی دانشآموزان تیزهوش کمتر از دانشآموزان عادی بود و کاملگرایی دانشآموزان تیزهوش بهطور معناداری از دانشآموزان عادی بالاتر بود. [1]. General health questionnaire [2]. Bar on [3]. Hill [4]. Raven [5]. Manova
https://pma.cfu.ac.ir/article_297_fba9f01866f62743d09595b3f6908890.pdf
2014-03-21
41
59
کاملگرایی
هوش هیجانی
سلامت روان
تیزهوش
فائزه
ستوده فر
f.sotoudehfar.1992@gmail.com
1
دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
LEAD_AUTHOR
محمد
سلطانی زاده
2
عضو هیأت علمی دانشگاه پیام نور اصفهان
AUTHOR
محسن
لعلی دستجردی
3
عضو هئات علمی دانشگاه فرهنگیان اصفهان
AUTHOR
افشار، حمید؛ اسداللهی، قربانعلی؛ ثابتقدم، مرتضی. (1386). کاملگرایی و سلامت روان. انتشارات کنکاش، با همکاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و مرکز تحقیقات علوم رفتاری.
1
آقاجانی، سیفالله؛ نریمانی، محمد و آریاپوران، سعید. (1390). مقایسهی مؤلفههای کاملگرایی و تحمل ابهام در دانشآموزان دختر تیزهوش و عادی. فصلنامهی ایرانی کودکان استثنایی، دوره 6، شماره 2، صص 35 تا 49.
2
امینی، نریمانی؛ برهمند، جمعیقرار و ملکی. (1387). رابطهی هوش هیجانی با خودکارآمدی و سلامت روان دانش-آموزان تیزهوش و عادی. مجله دانش و پژوهش در روانشناسی، شماره 35 و 36.
3
برادبری، تریوس وگریوز، جین. (1387). EQ چیست و چرا همتراز IQ است؟. ترجمهی هادی ابراهیمی. تهران: انتشارات نسل نواندیش.
4
پاشا شریفی، حسن. (1388). اصول روانسنجی و روانآزمایی. تهران: انتشارات رشد.
5
ثنایی(1375)، عوامل مؤثر در شکست دانشآموزان دورههای تحصیلی مختلف تهران. مؤسسهی تحقیقات تربیتی دانشگاه تربیت معلم.
6
حقشناس، چمنی و فیوزآبادی. (1385). مقایسهی ویژگیهای شخصیتی و سلامت روان دانشآموزان دبیرستانهای تیزهوش و دبیرستانهای عادی. فصلنامهی اصول بهداشت روانی، سال 8 ، شماره 29 و30، صص 57 تا 66.
7
خلعتبری، جواد؛ قربانی شیروانی، شهره و حسینی، ایمان. (1390). بررسی رابطهی بین کمالگرایی و احساس تنهایی با کیفیت زندگی دانشجویان پزشکی دانشگاه گیلان،.فصلنامهی روانشناسی تربیتی، سال دوم، شماره اول، صص117- 136.
8
دهشیری. (1381). هنجاریابی پرسشنامهی بهره هیجانی بار-آن (EQ-1) در بین دانشجویان دانشگاه تهران و بررسی ساختار عامل آن. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی.
9
رحیمی، رقیه؛ خوشکنش، ابوالقاسم؛ ادیب راد، نسترن. (1387). بررسی روابط ساده، چندگانه سلامت روان و بلوغ عاطفی دانشآموزان پایه دوم دبیرستانهای عادی و تیزهوش شهر تهران. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی.
10
زارع. م. (1380). مطالعهی سطح هوش هیجانی در پیشرفت تحصیلی؛ پایاننامه کارشناسی ارشد. تهران: انستیتو روانپزشکی.
11
سادوک، جیمز؛ آلکوت سادوک، بنیامین. (2007). خلاصهی روانپزشکی کاپلان سادوک، جلد دوم. ترجمهی رضاعی، فرزین. (1387). تهران: انتشارات ارجمند.
12
سرور، منا؛ خداپناهی، کریم؛ صدقپور، صالح و پاکدامن، شهلا. (1387). مقایسهی نقش میانجی اضطراب امتحان در رابطهی بین کمالگرایی و موفقیت تحصیلی دانشآموزان تیزهوش و عادی. پایاننامه کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
13
سیف، علیاکبر. (1388). روانشناسی پرورشی نوی. تهران: نشر دوان.
14
فتحی آشتیانی، علی. (1374). بررسی تحولی تصور از خود، حرمت خود، اضطراب و افسردگی در نوجوانان تیزهوش و عادی. پایاننامه، تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
15
کاظمی حقیقی، ناصرالدین. (1377). خودباوری و سازگاری تیزهوشان. مجله استعدادهای درخشان، سال 7، شماره 2.
16
کاویانی، حسین؛ موسوی، اشرف سادات. (1388). مصاحبه و آزمونهای روانی. تهران: انتشارات مهر کاویان.
17
گلستان جهرمی؛ پورشهریاری و نژاد فرید. (1387). بررسی رابطهی هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان تیزهوش و عادی. مجلهی مطالعات روانشناسی تربیتی، دوره 5، شماره 1، صص 79 تا 98.
18
معتمدی شارک، فرزانه؛ افروز، غلامعلی. (1386). بررسی رابطهی سبکهای اسنادی و سلامت روان در دانشآموزان تیزهوش و عادی. مجلهی روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، دوره 3، شماره 2، صص 173 تا 181.
19
ملکپور، بهمن. (1389). کودکان استثنایی. اصفهان: دانشکدهی روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه اصفهان.
20
وایزینگر، هنری. (1383). هیچکس کامل نیست. ترجمهی پریچهر معتمد گرجی. تهران: انتشارات مروارید.
21
هالجین، ریچارد پی؛ کراس، سوزان و ویتبورن. (1386)، آسیبشناسی روانی، جلد دوم. ترجمهی یحیی سیدمحمدی. تهران: نشر روان.
22
یاسمینژاد، پریسا؛ طاهری، مرضیه؛ گلمحمدیان، محسن؛ احدی، حسن. (1392). رابطهی خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دختر پایهی سوم راهنمایی. دوفصلنامهی آموزش و یادگیری دانشگاه شاهد، شماره 3.
23
Ahgiel - , Miller-amber, D - ambert, and kristiel- Speirs, Neuminste (2012) “Parenting style, Perfectionism and Creativity in high ability and high achieving young adults”Journal for the Education of the Gifted//PP344-365
24
Beck .A.T.,Freeman,A.,&Assosciates.(1990).Cognetive therapy of personality disorder .New York:Guilford Press.
25
Boulianne, C. M. Understanding Perfectionism in Gifted Children (Definition of Perfectionism and Exploring the Link to Giftedness)
26
cadier,E-odell,E (2013) “ Measured emotional intelligence ability and point average in nursing students”Nurse Education today Journal
27
Ciarrochi,J. Forgas.J. P. Mayer,J.D) 2007 (.Emotional Intelligence inevery day life. New York: psychology press
28
Clark, B)1993( .Growing up gifted .Ohio: Merrill publishing company
29
Gage, N. L. & Berliner, D. C. (1992) .Educational psychology (5th Ed.). Boston, MA:Houghton Mifflin. (Republished as Gage, N. L. & Berliner, D.C. (1994). Pedagoginé psichologija. Vilnius, Lithuania: Alna Litera) [Also, Gage, N. L., & Berliner, D. C., Instructor’s manual for Educational Psychology (5th ed.). And, Bierly, M. M., Gage, N. L., & Berliner, D. C. Student study guide for Educational Psychology (5th Ed.)].
30
Goldberg .David, Paul .Williams) 1988. (A user's guide to the General Health Questionnaire، NFERNelson publishing company
31
Gross, M) 1993 ( . Exceptional gifted children .London: Routledge press
32
Mathiassen, Borge. Brandbo, perttakan, Waterloo, khut,Martinussen, Monica.Eriksn, Mads, Jun (2012) " IQ as a Predictor of Clinical. Rated mental health problem in children and adolescent”British journal of Clinical Psychology/pp185-196
33
Neameister, Kls-Finch,H(2006) “Perfectionism in high ability students: Relational Precursors and influences on achievement motivation”Gifted child quality Journal//pp223-251
34
ORIGINAL_ARTICLE
رویکردهای مورد استفاده ی استادان دانشگاه برای مشارکت در فرایند برنامهریزی درسی
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رویکردهای مورد استفادهی استادان دانشگاه برای مشارکت در فرایند برنامهریزی درسی است. روش تحقیق کیفی و راهبرد آن تئوری زمینهای است. جامعهی آماری این پژوهش را اساتید دانشگاه بوعلی سینا و دانشجویان همان استادان در دورههای تحصیلات تکمیلی در نیمسال دوم سال ۱۳92 تشکیل میدهد. با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند از نوع نمونهگیری موارد ویژه، یازده عضو هیئت علمی دانشکدههای ادبیات و علوم انسانی، اقتصاد و علوم اجتماعی و دانشجویان همان اساتید انتخاب شدند. دادهها با استفاده از مصاحبهی نیمهساختمند با استادان، مشاهدهی کلاس درس و مصاحبهی گروه کانونی با دانشجویان منتخب جمعآوری شد. تحلیل دادهها بر اساس تئوری زمینهای و طی سه مرحلهی کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد. بدین ترتیب که ابتدا دادهها مفهومپردازی و در طبقات عمده کدگذاری شده و سپس مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که رویکردهای مورد استفادهی استادان برای مشارکت در فرایند برنامهریزی درسی از مجری محض برنامه درسی به برنامهساز درسی محدود در نوسان است. بدین صورت که رویکردهای مورد استفادهی آنان شامل مجری محض برنامه درسی، انتقال برنامه درسی با حداقل تغییرات، برنامهریز درسی با انطباق محدود، برنامهریز درسی با حداکثر تغییرات و برنامهساز درسی محدود میباشد. همچنین رویکرد برنامه درسی غالب بین استادان مشارکت کننده در پژوهش، رویکرد برنامهریز درسی با انطباق محدود است.
https://pma.cfu.ac.ir/article_298_531f870794075f29fbe91a5fb95c7573.pdf
2014-03-21
61
86
برنامه درسی
اساتید
رویکردهای برنامه درسی
راهبردهای برنامه درسی
زهرا
کرمی
zahra4772@rocketmail.com
1
دانشگاه الزهرا
LEAD_AUTHOR
یحیی
معروفی
y.maroofi2007@gmail.com
2
دانشگاه بوعلی سینا
AUTHOR
اقدسی،مریم. (1381).بررسی راهکارهای مشارکت اعضای هیئتعلمی دانشکدههایعلومتربیتیدانشگاههایدولتیتهراندربرنامهریزی آموزشی و درسی.پایاننامهی کارشناسی ارشد، تهران:دانشگاهعلامهطباطبایی،دانشکدهعلوم تربیتیوروانشناسی.
1
زینالدینی میمند، ز؛ موسیپور، ن؛ جوادی، ی. (1384). آمادگی اعضای هیئت علمی برای پذیرش برنامهریزی درسی غیرمتمرکز در آموزش عالی ایران. کرمان: همایش تمرکز و عدم تمرکز در فرایند برنامهریزی درسی، 375 - 355.
2
فتحی واجارگاه، ک. (1385). اصول برنامهریزی درسی. تهران: انتشارات ایران زمین.
3
کرمی، م؛ بهمنآبادی، س؛ اسماعیلی، آ. (1391). ساختار تصمیمگیری مطلوب در طراحی برنامه درسی آموزش عالی: دیدگاه اعضای هیئت علمی و متخصصان برنامه درسی. پژوهش در برنامهریزی درسی، سال نهم، دوره دوم، شماره هفتم، 104-92.
4
گویا، ز؛ ایزدی، ص. (1381). جایگاه مدرسان در سطوح تصمیمگیری برنامهریزی درسی. فصلنامه علمی-پژوهشی علوم انسانی دانشگاه الزهرا (س)، سال دوازدهم، شماره چهل و دوم، 173-147.
5
منصوریان، یزدان. (1386) درآمدی بر روش تحقیق کیفی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
6
مهرمحمدی،محمود. (1391).برنامهدرسی:نظرگاهها،رویکردهاوچشماندازها.مشهد:انتشاراتآستانقدس رضوی.
7
مؤمنی مهموئی، ح؛ فتحی واجارگاه، ک. (1384). بررسی نقش عوامل مؤثر بر مشارکت اعضای هیئت علمی در برنامهریزی درسی آموزش عالی گامی در جهت تمرکززدایی. کرمان: همایش تمرکز و عدم تمرکز در فرایند برنامهریزی درسی، 444-432.
8
مؤمنی مهموئی، ح؛کرمی، م؛ مشهدی، ع. (1389). بررسی نقش عوامل کاهشدهندهی فاصلهی بین برنامه درسی قصد شده، اجرا شده و تجربه شدهی آموزش عالی. دوفصلنامهی مطالعات برنامه درسی آموزش عالی، سال یکم، شماره دوم، 110-90.
9
میلر، ج. پ. (1386). نظریههای برنامه درسی. ترجمهی محمود مهرمحمدی. تهران: انتشارات سمت.
10
نوروززاده، ر؛ محمودی، ر؛ فتحی واجارگاه، ک؛ نوه ابراهیم، ع. (1384). تفویض اختیارات برنامهریزی درسی به دانشگاهها، گامی در جهت تمرکززدایی برنامهریزی درسی در نظام آموزش عالی کشور. کرمان: همایش تمرکز و عدم تمرکز در فرایند برنامهریزی درسی، 597 -570.
11
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری. (1379). آییننامه واگذاری اختیارات برنامهریزی درسی به دانشگاهها.
12
Ben-Peretz, M. (1990). The Teacher-Curriculum Encounter: Freeing teachers from the tyranny of texts. New York: State University of New York Press.
13
Brady, L. (1995). School-based curriculum development and national curriculum:can they coexist? Curriculum and Teaching, 10(1), 47–53.
14
Bush, W. (1986). Pre-service teachers’ sources of decision in teaching secondary mathematics Journal for Research in Mathematics Education. 17 (1), 21–30.
15
Carl, A.(2005).The “voice of the teacher” in curriculum development: a voice crying in the wilderness? South African Journal of Education .Vol, 25(4),223–228.
16
Clemente, M. , Ramirez, E., & Dominguez, B. (2000). The selection of contents in school projects in Spain. Curriculum Inquiry, 30, 295–317.
17
Corbin, J. , & Strauss, A. (1990). Basics of qualitative research: grounded theoryprocedures and techniques. Newbury Park, CA: Sage.
18
Craig, C. J. (2006). Why is dissemination so difficult? The nature of teacherknowledge and the spread of curriculum reform. American Educational ResearchJournal, 43(2), 257–293.
19
Education, 55(1), 55–69.
20
Fishman, B. J. , Marx, R. W., Best, S., & Tal, R. T. (2003). Linking teacher and studentlearning to improve professional development in systemic reform. Teaching andTeacher Education, 19, 643–658.
21
Freeman, D. J., & Porter, A. C. (1989). Do textbooks dictate the content of mathematicsinstruction in elementary schools? American Educational ResearchJournal, 26(3), 403–421.
22
Kelly, A. (1999). The curriculum: Theory and practice (4th ed.). London: PaulChapman.
23
Knowles, J. G. (1999). Pre-service teachers’ professional development: researchingthe first years of teaching. Journal of Curriculum Studies, 31(1), 99–105.
24
Oreck, B. (2004). The artistic and professional development of teachers: a study ofteachers’ attitudes toward and use of the arts in teaching. Journal of Teacher
25
Ornstein,A.C.(1987).the field of curriculum:what approach?what definition?The high school Journal.The High School Journal, 208-216.
26
Parker, S. (1997). Reflective teaching in the post-modern world: A manifesto foreducation in post modernity. Buckingham, England: Open University Press.
27
Pollard, A., & Triggs, P. (1997). Reflective teaching in secondary education: A handbookfor schools and colleges. London: Cassell.
28
Remillard, J. (1999). Curriculum materials in mathematics education reform:a framework for examining teachers’ curriculum development. CurriculumInquiry, 29, 315–342.
29
Richardson, V. (1997). Constructivist teaching and teacher education: theory andpractice. In V. Richardson (Ed.), Constructivist teacher education: Building newunderstandings (pp. n/a). London: Falmer.
30
Shawer, S.(2010). Classroom-level curriculum development: EFL teachers as curriculum-developers,curriculum-makers and curriculum-transmitters. Teaching and Teacher Education, 26 ,173–184.
31
Snyder, J., Bolin, F., & Zumwalt, K. (1992). Curriculum implementation. In P.W. Jackson (Ed.). Handbook of research on curriculum, 402–435. New York: Macmillan.
32
Sosniak, L. A., & Stodolsky, S. S. (1993). Teachers and textbooks: materials use in fourfourth-grade classrooms. The Elementary School Journal, 93(3), 249–275.
33
Taba, H. (1962). Curriculum development: Theory and practice. New York: Harcourt.
34
Terwel, J. (2005). Curriculum differentiation: multiple perspectives and developmentsin education. Journal of Curriculum Studies, 26(4), 653–670.
35
The Southern African Development Community.(2000).Curriculum Theory,Design and Assessment.the commonwealth of learning.
36
Tyler, R. (1949). Basic principles of curriculum and instruction. Chicago: TheUniversity of Chicago Press.
37
Wells, G. (1999). Dialogic inquiry: Toward a socio-cultural practice and theory ofeducation. Cambridge: Cambridge University Press.
38
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر انگیزش فردی و سرمایه ی اجتماعی معلمان بر تمایل آن ها برای اشتراک گذاری دانش ضمنی و آشکار
امروزه به دلیل اهمیت دانش در دنیای رقابتی، شناخت نحوهی بهبود و توسعهی اشتراکگذاری دانش کارکنان به یک امر حیاتی تبدیل شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر انگیزش فردی و سرمایهی اجتماعی معلمان بر تمایل آنها برای به اشتراک گذاشتن دانش ضمنی و آشکار صورت گرفته است. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از حیث گردآوری دادهها، توصیفی از نوع همبستگی و به طور خاص از نوع الگویابی علّی است. جامعهی آمار را تمامی معلمان مدارس راهنمایی دولتی شهر ایلام تشکیل داده است. با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای و به کمک جدول کرجسی و مورگان (1970) تعداد 225 معلم به عنوان نمونه انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند که در نهایت 180 پرسشنامه به صورت کامل عودت داده شد. جهت جمعآوری دادهها از سه پرسشنامهی استاندارد تمایل کارکنان به اشتراکگذاری دانش بوک و همکاران (2005)، پرسشنامهی انگیزش فردی واسکو و فرج (2005)، و پرسشنامهیسرمایهی اجتماعی معلمان چاو و چان (2008) استفاده شد. اطلاعات حاصل از آنها در قالب یک الگوی علی با استفاده از نرمافزار SMART-PLS آزمون شد و نتایج نشان داد که الگوی پیشنهادی واریانس تمایل به اشتراکگذاری دانش ضمنی و صریح را بهصورت معناداری تبیین میکند. نتایج همچنین نشان داد که پاداشهای سازمانی بر تمایل معلمان برای اشتراکگذاری دانش ضمنی کارکنان دارای تأثیر منفی و بر تمایل آنها برای اشتراکگذاری دانش آشکار دارای تأثیر مثبت است. در نهایت نتایج نشان داد که متغیرهای سهگانه همکاری و ارتباط متقابل، لذت و رضایت، و سرمایهی اجتماعی در بهبود تمایل معلمان جهت اشتراکگذاری دانش آشکار و ضمنی، تأثیر معناداری دارند. بهعلاوه تأثیر این عوامل بر قصد به اشتراکگذاری دانش ضمنی، نسبت به دانش آشکار، بیشتر است.
https://pma.cfu.ac.ir/article_299_0800908299d6e98beccede6bd94b7415.pdf
2014-03-21
87
113
دانش ضمنی
دانش صریح
اقدام معقول
انگیزش فردی
سرمایه اجتماعی
علی
یاسینی
a.yasini@ilam.ac.ir
1
عضو هیات علمی دانشگاه ایلام
AUTHOR
اردشیر
شیری
ar.shiri@ilam.ac.ir
2
عضو هیات علمی دانشگاه ایلام
LEAD_AUTHOR
ابریشمی، شکوفه. (1394). تأثیر انگیزشهای فردی و سرمایههای اجتماعی بر میزانتمایل به اشتراکگذاری دانش ضمنی و آشکار: بررسی موردی در شرکت گاز خراسان رضوی و اصفهان. هشتمین کنفرانس ملی و دومین کنفرانس بینالمللی مدیریت دانش. مرکز همایشهای بینالمللی شهید بهشتی. تهران. اسفندماه 1394.
1
اسلامی، طاهره. (1389). تأثیر سرمایه اجتماعی بر به اشتراکگذاری دانش در دانشگاه صنعتی شریف. پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور. مرکز تهران، دانشکده علوم انسانی، گروه مدیریت دولتی. چاپ نشده.
2
جابری، اکبر؛ سلیمی، مهدی؛ خزائی پول، جواد. (1392). بررسیتأثیر انگیزشهایدرونیوبیرونیبرتسهیمدانشکارکناندرسازمانهایورزشی (مطالعهیموردیکارمنداناداراتتربیتبدنیاستان اصفهان). مدیریت ورزشی، دوره ی 5، شماره ی 12: 75 -55.
3
جعفرزاده کرمانی، زهرا. (1391). عوامل مؤثر بر رفتار تسهیم دانش اعضای هیئت علمی در رشته کتابداری و ارائهی یک الگو برای آن. پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد تهران واحد تهران مرکز. تهران.
4
حسنزاده، محمد؛ علیپور ایرانق، سکینه؛ زندیان، فاطمه. (1393).بررسیرابطهی بینسرمایه اجتماعیوتسهیمدانشدرمراکزملیاطلاعاتایران. فصلنامه تعامل انسان و اطلاعات، جلد اول، شماره اول، 43-27.
5
درویش، حسن؛ امیرخانی، امیرحسین؛ نیکبخش، راما. (1388). بررسی رابطهی سرمایه اجتماعی با به اشتراکگذاری دانش: مطالعهی موردی صدا و سیمای ج. ا.ا. نخستین کنفرانس بینالمللی مدیریت سرمایهی فکری.
6
علیپور درویش، زهرا. (1390). بررسی عوامل مؤثر بر تسهیم دانش درون و مابین گروههای آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی. مجله مدیریت فناوری اطلاعات، دوره 4، شماره 10.
7
فیضآبادی، علیرضا. (1394). تأثیر انگیزههای فردی بر تسهیم دانش صریح و ضمنی در شرکتهای ارائه دهنده خدمات فناوری اطلاعات (مطالعه موردی شرکت آرین ماهواره). هشتمین کنفرانس ملی و دومین کنفرانس بینالمللی مدیریت دانش. مرکز همایشهای بینالمللی شهید بهشتی، تهران. اسفندماه 1394.
8
کوثری، فاطمه. (1393). شناسایی عوامل بازدارندهی تسهیم دانش در سازمانها و بررسی چسبندگی دانش به عنوان مهمترین بازدارنده. کنفرانس بینالمللی مدیریت در قرن 21. تهران.
9
مهدییار، مریم السادات. (1393).بررسی نقش سرمایهی اجتماعی و انگیزهی فردی بر اشتراک دانش ضمنی و صریح کارکنان فولاد آلیاژی یزد. پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه علم و هنر.
10
نادری، محمود؛ ظهیری، آزاده؛ مذهبی، مهدیه. (1393). بررسی تأثیر سرمایهی اجتماعی بر انتشار دانش صریح و ضمنی، کنفرانس مدیریت، تحول و نوآوری در توانمندسازی مدیریت. شیراز، شرکت پندار اندیش رهپو.
11
نعمتی انارکی، لیلا؛ نوشینفرد، فاطمه؛ بابالحوائجی، فهیمه؛ اباذری، زهرا. (1392).عواملفردیمؤثربراشتراکدانشمیاناعضایهیئتعلمی دانشگاههاومراکزپژوهش، مدیریت اطلاعات سلامت.
12
الوانی، مهدی؛ ناطق، تهمینه؛ فراحی، محمدمهدی. (1386). نقشسرمایهی اجتماعیدرتوسعهی مدیریتدانشسازمانی. فصلنامه علوم مدیریت. ایران، سال دوم، شماره 5.
13
Arriaza, G. (2003). Schools, social capital and children of color. Race, Ethnicity and Education, 6(1), 71-94.
14
Barney, J. (1991). Firms resources and sustained competitive advantage. Journal of Management, 17, 99 120.
15
Bartol, K. M., & Srivastava, A. (2002). Encouraging knowledge sharing. Journal of Leadership and Organizational Studies, 9, 64–76.
16
Bock, G. W., & Kim, Y. G. (2002). Breaking the myths of rewards: An explorative study of attitudes about knowledge sharing. Information Resources Management Journal, 15, 14–21.
17
Bock, G. W., Zmud, R. W., Kim, Y. G., & Lee, J. N. (2005). Behavioural intention formation in knowledge sharing: Examining the roles of extrinsic motivators, social psychological forces, and organizational climate. MIS Quarterly, 29, 87–111.
18
Bonner, S. E., Hastie, R., Sprinkle, G. B., & Young, S. M. (2000). A review of the effects of financial incentives on performance in laboratory task: Implications for management accounting. Journal of Management Accounting, 12, 19–64.
19
Cabrera, A., Collins, W. C., & Salgado, J. F. (2006). Determinants of individual engagement in knowledge sharing. International Journal of Human Resource Management,17, 245–264.
20
Chang, H. H., & Chuang, S. S. (2011). Social capital and individual motivations on knowledge sharing: Participant involvement as a moderator. Information and Management, 48, 9–18.
21
Chennamaneni, A., Teng, J. T. C., & Raja, M. K. (2012). A unified model of knowledge sharing behaviours: Theoretical development and empirical test. Behaviour & Information Technology, 31(11), 1097–1115.
22
Choi, S. Y., Lee, H., & Yoo, Y. (2010). The impact of information technology and transactive memory systems on knowledge sharing, application, and team performance: A field study. MIS Quarterly, 34, 855–870.
23
Chow, W. S., & Chan, L. S. (2008). Social network, social trust, and shared goals in organizational knowledge sharing. Information and Management, 45, 458–465.
24
Dhanaraj, C., Lyles, R. A., Steensma, H. K., & Tihanyi, L. (2004). Managing tacit and explicit knowledge transfer in IJVs: The role of relational embeddedness and the impact on performance. Journal of International Business Studies, 35, 428–442.
25
Dyer, J. H., & Nobeoka, K. (2000). Creating and managing a high-performance knowledge sharing network: The Toyota case. Strategic Management Journal, 21, 345–367.
26
Grant, R. M. (1996). Toward a knowledge-based theory of the firm. Strategic Management Journal, 17(7), 109–122.
27
Hau, Y. S., & Kim, Y. G. (2011). Why would online gamers share their innovationconducive knowledge in the online game user community? Integrating individual motivations and social capital perspectives. Computers in Human Behavior, 27, 956–970.
28
Hau, Y. S., Kim, B., Lee, H., & Kim, Y. G. (2013). The effects of individual motivations and social capital on employees’ tacit and explicit knowledge sharing intentions. International Journal of Information Management, 33(2), 356-366.
29
He, W., Qiao, Q., & Wei, K. K. (2009). Social relationship and its role in knowledge management system usage. Information and Management, 46, 175–180.
30
Huang, Q., Davison, R. M., & Gu, J. (2011). The impact of trust, guanxi orientation and face on the intention of Chinese employees and managers to engage in peerto- peer tacit and explicit knowledge sharing. Information Systems Journal, 21, 557–577.
31
Hung, S. Y., Durcikova, A., Lai, H. N., & Lin, W. M. (2011). The influence of intrinsic and extrinsic motivation on individuals’ knowledge sharing behavior. International Journal of Human–Computer Studies, 69, 415–427.
32
Hung, S. Y., Lai, H. M., & Chang, W. W. (2011). Knowledge-sharing motivations affecting R&D employees’ acceptance of electronic knowledge repository. Behaviour and Information Technology, 30, 213–230.
33
Kankanhalli, A., Tan, B. C. Y., & Wei, K. K. (2005). Contributing knowledge to electronic knowledge repositories: An empirical investigation. MIS Quarterly, 29, 113–143.
34
Kelman, H. C. (1958). Compliance, identification, and internalization: Three processes of attitude change. The Journal of Conflict Resolution, 2, 51–60.
35
Kwok, S. H., & Gao, S. (2005). Attitude toward knowledge sharing behaviour. Journal of Computer Information Systems, 46, 45–51.
36
Liao, S. H., Fei, W. C., & Chen, C. C. (2007). Knowledge sharing, absorptive capacity, and innovation capacity: An empirical study of Taiwan’s knowledge intensive industries. Journal of Information Science, 33, 340–359.
37
Lin, H. F. (2007). Effects of extrinsic and intrinsic motivation on employee knowledge sharing intentions. Journal of Information Science, 33, 135–149.
38
Liu, Y., & Phillips, J. S. (2011). Examining the antecedents of knowledge sharing in facilitating team innovativeness from a multilevel perspective. International Journal of Information Management, 31, 44–52.
39
Minckler, C. H. (2013). School leadership that builds teacher social capital. Educational Management Administration & Leadership, 1741143213510502.
40
Nahapiet, J., & Ghoshal, S. (1998). Social capital, intellectual capital and the organizational advantage. Academy of Management Review, 23, 242–266.
41
Nonaka, I., & Takeuchi, H. (1995). The knowledge-creating company: How Japanese companies create and the dynamics of innovation. New York: Oxford University Press.
42
Osterloh, M., & Frey, B. S. (2000). Motivation, knowledge transfer, and organizational forms. Organization Science, 11, 538–550.
43
Porter, L. W., Bigley, G. A., & Steers, R. M. (2003). Motivation and work behaviour. New York: McGraw-hill.
44
Reychav, I., & Weisberg, J. (2009). Going beyond technology: Knowledge sharing as a tool for enhancing customer-oriented attitudes. International Journal of Information Management, 29, 353–361.
45
Schultz, M. (2001). The uncertain relevance of newness: Organizational learning and knowledge flows. Academy of Management Journal, 44, 661–681.
46
Scott, J. (2000). Rational choice theory. In G. Browning, A. Halcli, & F. Webster (Eds.), Understanding contemporary society: Theories of the present (pp. 126–138). London: Sage Publications.
47
Smith, E. A. (2001). The role of tacit and explicit knowledge in the work place. Journal of Knowledge Management, 5, 311–321.
48
Stenmark, D. (2001). Levering tacit organizational knowledge. Journal of Management Information Systems, 17, 9–24.
49
Sutherland, I. R., Lee, M. W., & Trapp‐Dukes, R. (1989). Teachers’ Social Capital: giving of oneself. Early Child Development and Care, 53(1), 29-35.
50
Tissen, R., Andriesson, D., & Deprez, L. F. (1998). Value-based knowledge management.
51
Von Hippel, E. (1994). Sticky information and the locus of problem solving: Implications for innovation. Management Science, 40, 429–439.
52
Wasko, M. M., & Faraj, S. (2005). Why should I share? Examining social capital and knowledge contribution in electronic networks of practices. MIS Quarterly, 29, 35–57.
53
Wei, J., Zheng, W., & Zhang, M. (2011). Social capital and knowledge transfer: A multi-level analysis. Human Relation, 64, 1401–1423.
54
Yang, S. C., & Farn, C. K. (2009). Social capital, behavioural control, and tacit knowledge sharing-A multi-informant design. International Journal of Information Management, 29, 210–218.
55
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر آموزش راهبردهای شناختی برکاهش اختلال یادگیری ریاضی در دانش آموزان پسر پایه ی دوم و سوم
هدف این پژوهش، بررسی میزان اثربخشی آموزش راهبردهای شناختی بر اختلالات یادگیری (ریاضی) در دانشآموزان دبستانی بوده است. پژوهش حاضر یک مطالعهی تجربی با پیشآزمون و پسآزمون در دو گروه کنترل و آزمایش میباشد. جامعهی آماری شامل کلیهی دانشآموزان دارای اختلال یادگیری در مدارس ابتدایی شهرستان سقز بود. 30 نفر با استفاده از نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسهی 80 دقیقهای آموزش راهبردهای شناختی را دریافت کردند. گردآوری دادهها به کمک مقیاس ریاضیات ایران کیمت بود. برای نشان دادن تفاوت گروهها، ابتدا میانگین و انحراف معیار گروههای آزمایش و گواه محاسبه شد و سپس از تحلیل کوواریانس برای تحلیل نهایی دادهها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش راهبردهای شناختی بر بهبود اختلال ریاضی و به طور کلی اختلال یادگیری این دانشآموزان مؤثر است.
https://pma.cfu.ac.ir/article_302_b47a15ef01c57a3f179f9123cb8b123c.pdf
2014-03-21
115
127
اختلال یادگیری ریاضیات
راهبردهای شناختی
پیشرفت تحصیلی
انور
میری
anvarmiri@yahoo.com
1
مدرس دانشگاه فرهنگیان کردستان
LEAD_AUTHOR
بهرام
ملکی
br_maleki@yahoo.com
2
دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید مدرس کردستان
AUTHOR
احدی، حسن؛ کاکاوند، علیرضا. (1382). اختلالهای یادگیری (از نظریه تا عمل). تهران: انتشارات ارسباران.
1
حمید، نجمه. (1385). بررسی اختلال یادگیری ریاضی در دانشآموزان دختر و پسر دوره ابتدایی ناحیهی یک شهر تهران و اثر آموزش کاربردی، تقویت ژتونی و آرامش عضلانی در کاهش اختلال ریاضی در آنان. مجله علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، دورهی سوم، سال سیزدهم، شماره 2، ص: 136- 119.
2
رمضانی، مژگان. (1380). بررسی میزان شیوع حساب نارسایی در دانشآموزان پایهی چهارم و پنجم مدارس تهران. تهران: پژوهشکده کودکان استثنایی.
3
سیف، علیاکبر. (1387). روانشناسی پرورشی نوین. تهران: انتشارات دوران.
4
شهیم، سیما؛ هارون، رشیدی. (1386). مقایسهی عملکرد کودکان دارای اختلال یادگیری کلامی و غیرکلامی در مقیاس تجدیدنظرشدهی هوشی وکسلر آزمون دیداری حرکتی بندرگشتالت و مقیاس ریاضیات ایران کیمت. مجلهی دانش و پژوهش در روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان (اصفهان)، شماره سی و دوم، تابستان 1386، ص 90-61.
5
عابدی، احمد. (1389). اثر مداخلات عصب روانشناختی بر بهبود عملکرد تحصیلی کودکان دچار ناتوانیهای یادگیری ریاضی. فصلنامه تازههای علوم شناختی، سال 12، شماره 1، 16- 1.
6
عابدی، احمد؛ آقا بابایی، سارا. (1389). اثربخشی آموزش حافظهی فعال بر بهبود عملکرد تحصیلی کودکان با ناتوانی یادگیری ریاضی. مجلهی روانشناسی بالینی، سال دوم، شماره4 (پیاپی8).
7
عبداللهپور، محمد. (1382). بررسی بین سبکهای شناختی و راهبردهای یادگیری و پیشرفت تحصیلی در دانشآموزان پسر پایه اول دبیرستانهای منطقه 6 تهران. پایاننامه کارشناسی ارشد برنامهریزی آموزشی، دانشگاه تربیتمعلم تهران.
8
محمد اسماعیل، الهه؛ هومن، حیدرعلی. (1381). انطباق و هنجاریابی آزمون ریاضیات ایران کیمت. فصلنامه پژوهش در حیطه کودکان استثنایی، دوره 6، شماره 4، 332- 323.
9
ملکی، بهرام. (1384). تأثیر آموزش راهبردهای شناختی و فراشناختی بر افزایش یادگیری و یادداری متون درسی مختلف. فصلنامه تازههای علوم شناختی، سال هفتم، شماره سوم، 50 – 42.
10
Dowker, A. (2005). Eerly identification an intervention for students with mathematics difficulties. Journal of Learning Disabilities, 38(4), 324-332.
11
Fuchs, L. S., & Fuchs, D. (2005). Mathematical problem-solving profiles of students with mathematics disabilities with and without comorbidity reading disabilities. Journal of Learning Disabilities, 35(6), 563- 574.
12
Geary, D. C. (2006). Role of cognitive theory in the study of learning disability in mathematics. Journal of learning dis abilities, 38, 305- 307.
13
Mayer, R. E. (2002). Cognitive and motivational determinations of reading comprehension in student with learning disability. Remedial and special education, 18(4), 197- 213.
14
Mazzocco, M. M. M., & Hanich, L. B. (2010). Math achievement, numerical processing, and executive functions in girls with Turner Syndrome (TS): Do girls with Turner syndrom have math learning disability? Learning and Individual Differences, 20(2), 70-81.
15
Panaoura, A. & Philippou. G. (2000). The developmental change of young pupils' Metacognitive ability in mathematics relation to cognitive abilities. Cognitive Development 22 (2007) 149- 164.
16
Rodolico, J. (2002). Teaching cognitive learning strategies and vocabulary testing. Hawakang Journal of REEL, 8, 32 – 55.
17
Swanson, H. L., Jerman, O., & Zheng, X. (2009). Math disabilities and reading disabilities: Can they be separated? Journal of Psycho Educational Assessment, 27(3), 175- 196.
18
Vermont, J. D. (2001). The regulation of constructive learning process. British Journal of education Psychology. 68: 149- 71.
19
Weinstein, C. E. & Hume, L. M. (1988). Study strategies for lifelong learning. Washington D. C: American Psychological Association.
20
ORIGINAL_ARTICLE
نقش باورهای معرفت شناختی در پیش بینی ابعاد اهمالکاری تحصیلی دانشجو-معلمان
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش باورهای معرفتشناختی در پیشبینی ابعاد اهمالکاری تحصیلی دانشجویان بود. این پژوهش یک مطالعهی توصیفی-همبستگی است. جامعهی آماری پژوهش را کلیهی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان یزد در سال تحصیلی 94-1393 تشکیل دادهاند که 300 نفر از این افراد به روش نمونهگیری خوشهای یکمرحلهای و بر اساس جدول مورگان و کرجسی بهعنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامهی باورهای معرفتشناختی و پرسشنامهی اهمالکاری تحصیلی استفاده شد. دادهها با روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. نتایج ضرایب همبستگی پیرسون نشان داد بین باورهای معرفتشناختی و ابعاد اهمالکاری تحصیلی رابطهی مثبت و معنیداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که «باور ذاتی تلقی کردن توانایی، یادگیری سریع، سادگی دانش و قطعیت دانش»، اهمالکاری در حوزهی امتحان، «باور یادگیری سریع، سادگی دانش و قطعیت دانش»، اهمالکاری در انجام تکلیف و «باور یادگیری سریع، سادگی دانش و قطعیت دانش»، اهمالکاری در نوشتن مقاله را بهطور معنیدار و مثبت پیشبینی میکنند. با توجه به پیشبینی اهمالکاری تحصیلی از طریق باورهای معرفتشناختی ضروری است که اقداماتی در جهت رشد این باورها انجام گیرد تا زمینههای کاهش اهمالکاری تحصیلی دانشجو-معلمان فراهم گردد.
https://pma.cfu.ac.ir/article_303_bc06ac42fcd9eaea6a98ace72a025744.pdf
2014-03-21
129
145
باورهای معرفت شناختی
اهمال کاری تحصیلی
دانشجومعلمان
مهدی
برزگر بفرویی
m.b.1279.m.b@gmail.com
1
دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی، دانشگاه یزد
LEAD_AUTHOR
مهدی
رحیمی
h.s.f.farhadi17@gmail.com
2
استادیار گروه علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه یزد
AUTHOR
کاظم
برزگر بفرویی
k.barzegar@yazd.ac.ir
3
استادیار گروه علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه یزد
AUTHOR
برزگر بفرویی، کاظم؛ سعدیپور، اسماعیل. (1391). مدلیابی روابط بین باورهای معرفتشناختی، خودکارآمدی تحصیلی، خودنظمدهی فراشناختی و پردازش عمیق با عملکرد تحصیلی دانشآموزان دبیرستان. فصلنامهی تازههای علوم شناختی. 14(1)، 63-53.
1
بدریگرگری، رحیم؛ فتحیآذر، اسکندر؛ محمدی، نادر. (1393). رابطهی خودبخششی و عواطف مثبت و منفی با تعللورزی تحصیلی دانشآموزان سال سوم متوسطه. مجلهی روانشناسی مدرسه، 13(1)، 21-6.
2
توکلی. (1392). بررسی شیوع اهمالکاری تحصیلی در بین دانشجویان و ارتباط آن با ویژگیهای جمعیتشناختی، ترجیح زمان مطالعه، و هدف از ورود به دانشگاه. فصلنامهی روانشناسی تربیتی. 9(28)، 121-99.
3
تمدنی، مجتبی. (1389). اهمالکاری در دانشجویان. روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی. 6 (24)، 344-337.
4
تمدنی، مجتبی؛ حاتمی، محمد؛ هاشمی رزینی، هادی. (1390). خودکارامدی عمومی، اهمالکاری تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان. فصلنامهی روانشناسی تربیتی. 6 (17)، 86-65.
5
جوکار، بهرام؛ دلاورپور، محمدآقا. (1386). رابطهی تعللورزی آموزشی با اهداف پیشرفت. اندیشههای تربیتی. 3(3و4)،80-61.
6
حاتمی، جواد؛ پژمانفرد، مینا؛ صالح نجفی، مهسا. (1392). رابطهیباورهایهوشی،هدفهایپیشرفتوتعللورزیتحصیلیدر بیندانشجویاندانشگاهتهران. پژوهش در نظامهای آموزشی، 7(21)، 70-57.
7
کرمی، داوود. (1388). میزان شیوع اهمالکاری در دانشجویان و ارتباط آن با اضطراب و ا فسردگی . اندیشه و رفتار. 4 (13)، 34-25.
8
کمالی زارج، محمود؛ زارع، حسین؛ علوی لنگرودی، سمیه سادات. (1392). اثربخشی آموزش تفکر انتقادی بر باورهای معرفتشناختی دانشجویان. فصلنامهی شناخت اجتماع، 1(2)،3-15.
9
فتحی، آیتالله؛ بدری گرگری، رحیم؛ بیرامی، منصور. (1392). رابطهی باورهای ضمنی هوشی با تعللورزی دانشجویان و نقش میانجی خودتنظیمی یادگیری. مجلهی مطالعات روانشناسی تربیتی، 10(17)، 145-127.
10
محمدی قلعهتکی، نرگس؛ قمرانی، امیر؛ برک، محمدعلی. (1393). بررسی و مقایسهی تعللورزی تحصیلی در دانشآموزان معلول جسمی- حرکتی، ناشنوا و نابینا با توجه به نقش جنسیت. ماهنامهی تعلیم و تربیت استثنایی، 14(3پیاپی 125)، 30-22.
11
محمدی، مهدی؛ دارابی، طاهره؛ کوچکی، لاله. (1392). بررسی ساختاری باورهای معرفتشناختی و مهارت مدلسازی دانشجویان مهندسی دانشگاه شیراز. فصلنامهی آموزش مهندسی ایران، 15(58)، 34-15.
12
Balkis, M., & Duru, E. (2007). The evaluation of the major characteristics and aspects of the procrastination in the framework of psychological counseling and guidance .Educational Sciences: Theory & Practice, 7, 376-385.
13
Burka, J. B. & Yuen, L. M. (2008). Procrastination: Why You Do It, What to Do About It Now. New York: lifelong Books.
14
Dietz, F. Hofes, M. & Fries, S. (2007). Individual Values, Learning Routines, and Academic Procrastination. British Journal of Educational Psychology, 77, 893-906.
15
Bayless, G. E. (2009). High school students' personal epistemologies, goal orientation, and academic performance. Dissertation for the Doctor of Philosophy in Education.
16
Ferrari, J.R., O’Callaghan, J., & Newbegin, I. (2005). Prevalence of Procrastination in the United States, United Kingdom, and Australia: Arousal and Avoidance Delays among Adults. North American Journal of Psychology, 7, 1-6.
17
Hen, Meirav., Goroshit, Marina. (2014). Academic slf-efficacy, emotional inteliigence, GPA and academic procrastination in higher education. Eurasian Journal of Social Sciences, 2(1), 1-10.
18
Kennedy, G.N. (2009). The Influence Of Academic Values And Belongingness Concerns On Achievement Goals, Self-Efficacy, And Perceived Stress In First Quarter Freshmen: Relationships To Academic Performance And The Mediating Role Of Procrastination. Dissertation M.A. The Ohio State University.
19
Lakshminarayan, N., Potdar, s., Goud Reddy, s. (2013). Relationship between procrastination and academic performance among a group of undergraduate dental students in india. Journal of dental education , 77(4), 524-528.
20
Michinov, N., Brunot, S., Bohec, O., Juhel, J., & Delaval, M., (2011). Procrastination, particioation, and performance in online learning environments. Journal of computers & Education, 56(1), 243-252.
21
Moon, S. M., & IIIingworth, A. J. (2005). Exploring the dynamic nature of procrastination: A latent growth curve analysis of academic procrastination. Personality and Individual differences, 38, 297-309.
22
Ommundsen, Y. (2001). Self-handicapping strategies in physical education classes: The influence of implicit theories of the nature of ability and achievement goal orientations. Psychology of Sport and Exercise, 2, 139-156.
23
omundsen, Y. (2003). Implicit theories of ability and self-regulation strategies in physical education classes. Educational Psychology, 23, 141-157.
24
Park, S.W. & Sperling, R.A. (2012). Academic Procrastinators And Their Self-Regulation. Psychology, 3(1), 12-23.
25
Perry, Jr., W.G. (1968). Patterns of development in thought and values of students in a liberal arts college:A validation of a scheme. Cambridge, MA: Harvard University, Bureau of Study Counsel. (ERIC Document eproduction Service No. ED 024315).
26
Ravindran, B., Greene, B. A., & DeBacker, T. K. (2005). The role of achievement goals and epistemological beliefs in the prediction of pre-service teachers’ cognitive engagement and learning. Journal of Educational Research, 98(4), 222–233.
27
Rothblum, E. D., Solomon, L. J., & Murakami, J. (1986). Affective, cognitive, and behavioral differences between high and low procrastinators. Journal of Counseling Psychology, 33 , 387-394.
28
Schommer, M. (1990). Effects of beliefs about the nature of knowledge on comprehension. Journal of Educational Psychology, 82(3), 498-504.
29
Schommer, M. (1993) Epistemological development and academic performance among second- ary students. Journal of Educational Psychology, 85(3), 406–411.
30
Schommer, M., Calvert, C., Gariglietti, G., & Bajaj, A. (1997). The development of epistemologicalbeliefs among secondary students: A longitudinal study. Journal of Educational Psychology, 89 (1), 37–40.
31
Schraw G, Wadkins T, Olafson L .(2007). Doing the things we do: A grounded theory of academic procrastination. Journal of Educational Psychology, 99(1), 12-25.
32
Steel, P., Brothen, T., & Wambach, C. (2001). Procrastination and Personality, Performance, and mood. Personality and Individual Differences, 30, 95-106.
33
Steel, P. (2007). The nature of procrastination: A meta-analytic and theoretical review of quintessential self-regulatory failure. Psychological Bulletin, 133, 65-94.
34
Strunk K, Cho Y, Steel M, Bridges S. (2013). Development and validation of a 2*2 model of time related academic behavior: procrastination and timely engagement. Learning and Individual Differences, 25, 35- 44.
35
Wohl, M. J. Pychyl, T. A. & Bennett, S. H. (2010). I forgive myself, now I can study: How self-forgiveness for procrastinating can reduce future procrastination. Personality and Individual Differences, 48, 803-808.
36