The Effectiveness of Teaching Emotion Regulation Strategies in The Components of Academic Procrastination and the Components of Academic Performance of Girl High School Students

Document Type : Research Paper

Authors

1 Assistant professor, Department of Educational Psychology, Higher Education Institution Science and Technology of Shams, Tabriz, Iran

2 Ph.D. in Educational Psychology, Islamic Azad University, Tabriz Branch. Tabriz, Iran

3 Assistant professor, Department of Human Resources Management, Higher Education Institution Science and Technology of Shams, Tabriz, Iran

Abstract

The aim of this study was to determine the effectiveness of teaching emotion regulation strategies and academic procrastination on girl high school students (200 people) in the city of Gorgan. In the present study, 30 students from the mentioned population were randomly selected. Then they were randomly assigned to the experimental group (15 students) and the control group (15 students).The Regulation strategies were implemented on the experimental group. The students answered the Solomon and Roth Bloom (1984) academic procrastination questionnaires and the Pham and Taylor academic performance questionnaires before and after the performance. The data were analyzed using one-way analysis of covariance and multivariate analysis of covariance. The results showed these teachings in the experimental group reduced the mean of procrastination components. Components of academic performance (self-efficacy, planning and motivation) increased, while the mean of emotional effects and lack of outcome control decreased. These changes were significant at the level (p <0.001). As the result, the present study generally showed That teaching this training can be effective Therefore, it is recommended to use this educational program for people who deal with teaching and learning in schools.            

Keywords

References

اعظمی، یوسف (1392). اثربخشی آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل فرایند گراس بر کاهش خشم و تکانشگری در افراد وابسته به مواد مخدر. پایان‌نامة کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبایی.
بیرامی، منصور، هاشمی، تورج، و عاشوری، مجتبی (1396). اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر سازگاری اجتماعی و حساسیت بین‌فردی دانش‌آموزان مقطع متوسطه. پژوهش‌های روان‌شناسی اجتماعی، 7(27)، 14-1.
پشاآبادی، سمیرا، امانی، احمد، و عیسی‌نژاد، امید (1398). اثربخشی آموزش گروهی خودتنظیمی هیجانی بر راهبردهای انگیزشی، اهمال‌کاری تحصیلی و سلامت روانی دانش‌آموزان. تدریس‌پژوهی، 7(3)، 272-251.
جوکار، بهرام، و دلاورپور، محمدآقا (۱۳۸۶). رابطة تعلل‌ورزی آموزشی با اهداف پیشرفت، اندیشه‌های تربیتی نوین، ۳(۳و۴)، 61-80.
چهرزاد، مینومیترا، قنبری، عاطفه، رحمت‌پور، پردیس، براری، فاطمه، پوررجبی، عاصمه، و علیپور، زهرا
(1395). اهمال‌کاری تحصیلی و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان. مرکز مطالعات و توسعة آموزش علوم پزشکی یزد، 12(4)، 362-352.
حیات، علی اصغر، اسمی، کرامت، رضایی، ریتا، و نبیئی، پریسا (1396). رابطة هیجان‌های تحصیلی با عملکرد تحصیلی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز. پژوهش در آموزش علوم پزشکی، 9(4)، 29-20.
درتاج، فریبرز (۱۳۸۳). بررسی تأثیر شبیه‌سازی ذهنی فرایندی و برایندی در بهبود عملکرد تحصیلی دانشجویان، ساخت و هنجاریابی آزمون عملکرد تحصیلی. پایان‌نامة دکتری، تهران، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکدة علوم تربیتی و روان‌شناسی.
رحمتی، فرنگ، و غفاری، الهه (1394)، نقش ذهن‌ آگاهی، تنظیم هیجانی و حمایت اجتماعی ادراک‌شده در پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر پایة دوم متوسطه. پژوهش‌های نوین روان‌شناختی، 4(10)، 72-46.
ستاری، بهزاد، پورشهریار، حسین، و شکری، امید (1394). اثربخشی بستة مداخلة تنظیم هیجانی پیشرفت بر کاهش هیجان‌های منفی دانش‌آموزان. روان‌شناسی مدرسه، 4(14)، 90-76.
سیف، علی‌اکبر (۱۳۹۶). مقدمه‌ای بر نظریه‌های یادگیری. تهران: نشر دوران.
سیف، علی‌اکبر (1388). روش­های آموزش و یادگیری. تهران: انتشارات دوران.
سیف، علی‌اکبر (1395). روان‌شناسی پرورش نوین (ویراست نو). تهران: دوران.
شیخ الاسلامی، علی (1396). اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری شناختی و فراشناختی بر اهمال‌کاری دانش‌آموزان با پیشرفت تحصیلی پایین. روان‎شناسی مدرسه، 6(3)، 84-65.
عطاری، یوسفعلی، حقیقی، جمال، و خانه‌کشی، زلفعلی (1381)، بررسی رابطة میزان بتی ثباتی هیجانی، رفتار جامعه‌گرا و پرخاشگری با عملکرد تحصیلی در بین دانش‌آموزان دختر و پسر راهنمایی شهرستان اهواز. علوم تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، ۳(۱و۲)، 16-1.
علی‌بخشی، زهرا، و زارع، حسین (1389). اثربخشی آموزش خودتنظیمی یادگیری و مهارت‌های مطالعه بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان. روان‌شناسی کاربردی، 3(15)، 69-80.
قره‌آغاجی، سعید، واحدی، شهرام، فتحی آذر، اسکندر، و ادیب، یوسف (1398). تبیین اهمال‌کاری تحصیلی دانش‌آموزان متوسطه: یک مطالعة نظریة زمینه‌ای. پژوهش در برنامه‌ریزی درسی، 16(2)، 193-173.
 قلتاش، عباس، اوجی نژاد، احمدرضا، و برزگر، محسن (1389). تأثیر آموزش راهبردهای فراشناخت بر عملکرد تحصیلی و خلاقیت دانش‌آموزان. روان‌شناسی تربیتی، 1(4)، 135-119.
محبی نورالدین وند، محمدحسین، و داودی، لیلا (۱۳۹۵). نقش راهبردهای تنظیم هیجان در اهمال‌کاری تحصیلی. دومین کنفرانس بین‌المللی پژوهش‌های نوین در حوزة علوم تربیتی و روان‌شناسی و مطالعات اجتماعی ایران، قم، مرکز مطالعات و تحقیقات اسلامی سروش حکمت مرتضوی.
 محمدی بایتمر، جهانگیر، و ساعد، امید (۱۳۹۷). ویژگی‌های روان‌سنجی پرسشنامة باورهای فراشناختی در مورد اهمال‌کاری در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان. توسعة آموزش در علوم پزشکی، 11(۳۰)، 40-1.
مقیمیان، ناهید (1394). اثربخشی تنظیم شناختی هیجان بر عملکرد تحصیلی و اهمال‌کاری تحصیلی دانش‌آموزان دختر دارای پدر معتاد. پایان‌نامة کارشناسی ارشد روان‌شناسی تربیتی، دانشگاه شهید باهنر کرمان.
منادی، مرتضی، و اسمعیلی، نیلوفر (1395). شناسایی علل اهمال‌کاری تحصیلی از دیدگاه دانش‌آموزان دختر مقطع دبیرستان، دومین کنفرانس بین‌المللی رویکردهای نوین در علوم انسانی، تهران.
نریمانی، محمد، محمدامینی، زرار، زاهد، عادل، و ابوالقاسمی، عباس (1394). مقایسة اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و حل مسئله بر انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان اهمال‌کار، روان شناسی مدرسه، 4(1)، 155-139.
Aldao, A., Nolen-Hoeksema, S., & Schweizer, S. (2010). Emotion-regulation strategies across psychopathology: A -analytic review. Clinical Psychology Review, 30, 217-237.
Alexander, E. S., & Onwuegbuzie, A. J. (2007). Academic procrastination and the role of hope as a coping strategy. Personality and Individual Differences, 42(7), 1301-1310.
Biggs, J. B. (1994). Student Learning Research and Theory - where do we currently stand?. Reproduced with permission from Gibbs, G. (ed.) Improving Student Learning Theory and Practice. Oxford: Oxford Centre for Staff Development.
Burić, I,, & Sorić, I. (2012). The role of test hope and hopelessness in self-regulated learning: Relations between volitional strategies, cognitive appraisals and -academic achievement. Learning and Individual Differences. 22(4), 523-529
Chamorro-Premuzic, T., & Furnham, A. (2008). Personality, intelligence and approaches to learning as predictors of academic performance. Personality and individual differences, 44(7), 1596-1603.
Diamond, L. M., & Aspinwall, L. G. (2003). Emotion regulation across the life span: An integrative perspective emphasizing self-regulation, positive affect, and dyadic processes. Motivation and Emotion, 27(2), 125-156.
Fernie, B. A., Spada, M. M., Nikcevic, A. V., Georgiou, G. A., & Moneta, B. B. (2009). Metacognitive Beliefs about procrastination: Development and concurrent validity of a Self-Report Questionnaire. Cognitive Psychotherapy: An International Quarterly, 23, 283-294.
Ferrari, J. R. (2001). Procrastination as self-regulation failure of performance: Effects of cognitive load, self-awareness, and time limits on working best under pressure. European Journal of Personality, 15, 391-406.
Ferrari, J. R., & Tice, D. M. (2000). Procrastination as a self-handicap for men and women: A task-avoidance strategy in a laboratory setting. Research in Personality, 34, 73-83
Garofalo, C., Velotti, P. &, Zavattini, G. C. (2018). Emotion regulation and aggression: the incremental contribution of alexithymia, impulsivity, and emotion deregulation facets. Psychological Violence, 8(4), 470-483.
Gross, J. J., & John, O. P. (2003). Individual differences in two emotion regulation processes: Implications for affect, relationships, and well-being. Personality and Social Psychology, 85(2), 348–362.
Hen, M., & Goroshit, M. (2014). Academic procrastination, emotional intelligence, academic self-efficacy, and GPA: A comparison between students with and without learning disabilities. Learning Disabilities, 47(2), 116-124.
Kusche, C. A., & Greenberg, M. T. (2008). PATHS in your classroom: Promoting emotional literacy and alleviating emotional distress. In J. Cohen (Ed.), social-emotional learning and the elementary school child: a guide for educators (pp. 140-161). New York: Teacher College.
Lin, Y., & Zhao, R. (2018). Teacher effectiveness in improving both math academic achievement and social-emotional skills. Available at SSRN 3117644.
Lucio, R., Hunt, E., & Bornovalova, M. (2012). Identifying the necessary and sufficient number of risk factors for predicting academic failure. Developmental Psychology, 48(2), 422-428.
Meirav, H., & Marina, G. (2014). Academic procrastination, emotional intelligence, academic self-efficacy, and GPA: A Comparison between students with and without learning disabilities. Learning Disabilities, 47(2), 21-31
Ng, B. (2018). Exploring Procrastination and Self-regulated learning through motivational beliefs. Research Initiatives, 3(3), 11-16.
Özer, B. U., Demir, A., & Ferrari, J. R. (2009). Exploring academic procrastination among Turkish students: Possible gender differences in prevalence and reasons. Social Psychology, 149(2), 241-257.
Panayiotou, M., Humphrey, N., & Wigelsworth, M. (2019). An empirical basis for linking social and emotional learning to academic performance. Contemporary Educational Psychology, 56, 193-204.
Pekrun, R., & Schutz, P. A. (2007). Where do we go from here? Implications and future directions for inquiry on emotions in education. In P. A. Schutz, & R. Pekrun (Eds.). Emotion in education (pp. 313–331). San Diego, CA: Academic Press.
Pham, L. B., & Taylor,S,E. (1999). From Thought to Action: Effects of Process- Versus Outcome-Based Mental Simulations on Performance. Society for Personality and Social Psychology, 25, 2,250-260.
Richardson, M., Abraham, C., & Bond, R. (2012). Psychological Correlates of University Students' Academic Performance: A Systematic Review and Meta-Analysis. Psychological Bulletin, 138(2), 353-387.
Rozental, A., Forsell, E., Svensson, A., Forsstrom, D., Andersson, G., & Carlbring, P. (2015). Differentiating procrastinators from each other: A cluster analysis. Cognation Behavior Therapy, 44(6), 480-90
Solomon, L. J., & Rothblum, E. D. (1984). Academic procrastination: Frequency and cognitive-behavioral correlates. Journal of counseling psychology, 31(4), 503.
Starbird, E., Norton, M., & Marcus, R. (2016). Investing in family planning: key to achieving the sustainable development goals. Global health. Science and Practice, 4(2), 191-210.
Steel, P. (2007). The nature of procrastination: A meta – analytic and theoretical review of quintessential self- regulatory failure. Psychological Bulletin. 133, 65- 94.
Strayhorn, T. L. (2014). What role does grit play in the academic success of black male collegians at predominantly white institutions? African American Studies, 18(1), 1-10.
Valiente, C., Swanson, J., & Eisenberg, N. (2012). Linking students’ emotions and academic achievement: When and why emotions matter. Child Development Perspectives, 6(2), 129-135.
Wang, N., He, P., & Li, Q. (2013). The relationship between postgraduates’ academic procrastination and psychodynamic variables. International Conference on Education, Management and Social Science (ICEMSS-13). Atlantis Press.

Files

Share

How to cite

Statistics