The Effectiveness of the Implementation of Teaching Philosophy to Children Program on the Attitude toward Creativity and Achievement Motivation of Girl Students in Isfahan

Document Type : Research Paper

Authors

1 Assistant Professor, Department of Educational Sciences, Farhangian University, Tehran, Iran

2 Ph.D. in Curriculum Design, Tarbiyat Modares University, Tehran, Iran

3 M.Sc. in General Psychology, Malayer University, Malayer, Iran

4 Ph.D, Student in Philosophy of Education, Faculty of Psychology and Education, University of Isfahan, Iran

Abstract

The main aim of current study was to investigate the effectiveness of the implementation of teaching philosophy to children program on the attitude toward creativity and achievement motivation of girl students in Isfahan in the academic year of 2017-18. This study was a quasi-experimental one conducted through a control group and a pretest and posttest. The statistical population of the study included all female students in Isfahan aged 12 to 14 which a sample was selected randomly through cluster sampling from two of the Centers of Children and Adolescents. Then, 15 students were selected randomly from each of these centers and were put into two control and experimental groups. To collect data, at first, Charls. L. Schiefer's creativity attitude scale (CAS) (1998) and Hermann's achievement motivation questionnaire (1970) with Cronbach's alpha coefficient of 0.61 and 0.79 respectively were used. Later on, the subjects in the experimental group attended 15 one-hour sessions - every week 2 sessions - of teaching philosophy to children program. At the end, the questionnaires were completed again by both groups. Comparison of mean scores of attitude toward creativity and achievement motivation in the experimental and control group were analyzed using multivariate analysis of covariance and showed a significant difference (P <0.001). In other words, it can be acknowledged that the implementation of teaching philosophy to children program has had a positive impact on the growth of creativity and achievement motivation of children. Hence, by providing educational courses of philosophy to children in schools throughout the country, it hopes to improve the creativity and achievement motivation of children in schools.

Keywords


احمدی، پروین، صمدی، پروین، و مینایی، مهناز (1397). تأثیر یادگیری مشارکتی بر پرورش خلاقیت دانش­آموزان در درس جغرافیا. ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 8(1), 22-1.
احمدی، غلامعلی، و عبدالملکی، شوبو (1391). بررسی تأثیر آموزش علوم تجربی مبتنی بر رویکرد اکتشافی بر خلاقیت و انگیزة پیشرفت دانش­آموزان. ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 2(2)، 124-95.
اکبری، بهمن (1386). روایی و اعتبار آزمون انگیزش پیشرفت هرمنس بر روی دانش­آموزان دورة متوسطة استان گیلان.  پژوهش در برنامهریزی درسی ، 4(16)، 96- 73.
اکرمی، لیلا، قمرانی، امیر، و آقالر، صدیقه (1394). اثربخشی آموزش فلسفه به شیوة حلقة کندوکاو بر پرسش­گری و نگرش به خلاقیت در دانش­آموزان نابینا. ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 4(16)، 88-71.
آتشکار، حمید، سهرابی، زهره، بیگدلی، شعله، و بهاری، فرشاد (1393). رابطة بین انگیزش پیشرفت و رضایت تحصیلی دانشجویان سال آخر پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران. طب و تزکیه، 23 (1و2)، 34-21.
بزرگمهری بوذرجمهری، خاطره، حافظی، فریبا، عسکری، پرویز، مکوندی، بهنام، و پاشا، رضا (1397). اثربخشی آموزش هوش‌افزایی مبتنی بر نظریة هوش­های چندگانة گاردنر بر هوش هیجانی و خلاقیت دانش­آموزان دختر پایة پنجم و ششم شهر اصفهان. دانش و پژوهش در روان‌شناسی کاربردی، 73، 61-50.
پیربلوطی، محمدصادق (1385). بررسی رابطة بین پیشرفت تحصیلی با انگیزش پیشرفت، منبع کنترل دانش­آموزان سال سوم راهنمایی شهرکرد. پایان­نامة ارشد رشتة روان‌شناسی تربیتی، دانشکدة روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران.
چراغ‌‌چشم، عباس (۱۳۸۶). بررسی تأثیر شیوه‌های تدریس مبتنی بر تکنیک‌های خلاقیت در آموزش و یادگیری دانش‌آموزان. مجلة تربیت اسلامی، 3(5)، 35-7.
حسینی، سیدداوود، و باقری، نسرین (1396). مقایسة هوش هیجانی، میزان سازگاری و انگیزة پیشرفت دانش‌آموزان دبیرستان­های شهر کرج. خانواده و پژوهش، 14(36)، 48-29.
حوریزاد گنجکار، نرگس، و حسنوند، محمدکاظم (1398). بررسی تأثیر آموزش روش­های خلاقیت در درس کارگاه نقاشی (پیکرة مطالعاتی: دانشجویان کارشناسی رشتة نقاشی دانشگاه الزهرا). مبانی نظری هنرهای تجسمی، 4(1)، 52-43.
دهقانی، بابک، و سلمانی، سیما (1397). تأثیر هنر نمایش بر میزان خلاقیت و یادگیری درس فارسی در مقطع ابتدایی (مطالعة موردی دانش­آموزان پایة چهارم ابتدایی دبستان پسرانة سما بندرعباس). مجلة پیشرفت‌های نوین در روان‌شناسی، علوم تربیتی و آموزش‌ و پرورش، 6، 11-1.
ذکریایی، منیژه، سیف نراقی، مریم، شریعتمداری، علی، و نادری، عزت‌الله (1387). بررسی اثر اجرای برنامة درسی با بهره­گیری از قصه­گویی و نمایش (خلاق) بر خلاقیت و یادگیری دانش­آموزان دختر مقطع چهارم ابتدایی منطقة 5 شهر تهران. پژوهشنامة تربیتی، 4(16)، 52-19.
رحیمی­مند، مریم و عباسپور، عباس (1394). رابطة روش­های تدریس (مباحثة گروهی، پرسش و پاسخ، نمایش علمی و سخنرانی) با انگیزة پیشرفت در دانشجویان. روان‌شناسی تربیتی، 12(39)، 24-2.
رضایی، نورمحمد، پادروند، نادر، سبحانی، عبدالرضا، و رضایی، علی‌محمد (1393). بررسی تأثیر اجرای برنامة فلسفه برای کودکان در افزایش خلاقیت و مؤلفه­های سیالی، انعطاف­پذیری، ابتکار و بسط. ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 4(2)، 36-19.
رضایی‌راد، مهران (1393). بررسی اثربخشی نرم­افزار آموزشی بر پیشرفت تحصیلی و انگیزة پیشرفت دانش­آموزان در درس زبان عربی. رسانه­های نوین و آموزش، 3، 32-25.
سام‌خانیان، محمدربیع (1387). خلاقیت و نوآوری در سازمان آموزشی (مفاهیم، نظریه­ها، تکنیک و سنجش). چاپ دوم، تهران: رسانة تخصصی.
سپهوندی، محمدعلی، سبزیان، سعیده، گراوند، یاسر، بیرانوند، ساناز، و پیرجاوید، فاطمه (1395). بررسی اثربخشی آموزش تکنیک‌های فراشناختی بر انگیزش پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان دختر شهر اصفهان. رویکردهای نوین آموزشی دانشکدة علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان، 11(1)، 80-63.
سلطانی مجد، سیدامیرهوشنگ، تقی­زاده، محمداحسان، و زارع، حسین (1393). اثربخشی آموزش گروهی مهارت­هاتی تحصیلی بر خودکارآمدی و انگیزش پیشرفت دانش­آموزان پسر سال اول دبیرستان. پژوهش­های علوم شناختی و رفتاری، 4(2), 44-31.
شارع‌پور، محمود، و سلیمانی بشلی، محمدرضا (1391). چالش‌های آموزش علوم اجتماعی در ایران. جامعهشناسی آموزش ‌و پرورش، 1(1)، 175-131.
شهبازی، آرزو، و طباییان، سیده مرضیه (1397). بررسی کاربرد رنگ بر افزایش خلاقیت کودکان کم‌توان ذهنی. معماریشناسی، 1(4)،11-1.
شیفر. بی، چارز (1377). پرسشنامة نگرش نسبت به خلاقیت. ترجمة ابوالفضل کرمی. تهران: انتشارات روانسنجی.
صفرعلی­زاده، آرزو (1398). طراحی وسیلة کمک آموزشی برای تقویت خلاقیت کودکان در حل مسائل ریاضی. پایان­نامة کارشناسی ارشد. دانشگاه الزهرا (س).
ضرابیان، فروزان، و عزیزی علویجه، افسانه (1397). مطالعة تأثیر دو روش یاددهی- یادگیری ترکیبی (سنتی و تلفن همراه) و (سنتی و وبلاگ و تالار گفت‌وگو) بر انگیزة پیشرفت دانش­آموزان پایة نهم. پژوهش در برنامه­ریزی درسی، 15(2)، 49-39.
عباسپور، نفیسه (1394). بررسی تأثیر اجرای برنامة فلسفه به کودکان بر رشد معنوی دانش­آموزان دختر 14-12سال شهر اصفهان. پایان­نامة کارشناسی ارشد. گروه علوم تربیتی. دانشگاه پیام نور اصفهان.
عسگری، محمد، دیناروند، حسن، و ترکاشوند، محمدرضا (1394). تأثیر آموزش فلسفه برای کودکان بر تفکر منطقی دانش­آموزان دختر و پسر سوم راهنمایی منطقة سامن. روانشناسی تربیتی، 11(35)، 41-25.
عشورنژاد، فاطمه (1392). اثربخشی آموزش راهبردهای فراشناختی بر انگیزة پیشرفت دانش­آموزان. روان­شناسی کاربردی، 3(7)، 116-103.
علی‌آبادی، خدیجه، فلاحی، مریم، کماسی، مهدی، و وبریهی، فاطمه (1397). اثربخشی آموزش از طریق تلفن همراه بر خلاقیت، خودپنداره و خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان رادیولوژی. راهبردهای آموزش در علوم پزشکی، 3(11)، 63-53.
عمادی، سیدرسول، وکیلی‌فرد، امیررضا، و فرخنده، یونس (1397). تأثیر آموزش به شیوة معمول و ترکیبی بر خلاقیت، انگیزش و یادگیری فارسی‌آموزان غیر ایرانی. زبانپژوهی، 10(28)، 241-219.
عیسی‌مراد، ابوالقاسم، نفر، زهرا، و فاطمی، فاطمه‌السادات (1398). اثربخشی آموزش فلسفه به کودکان بر همدلی و حل مسئلة اجتماعی دانش­آموزان پنجم ابتدایی. مطالعات روانشناسی بالینی، 9(36)، 134-117.
فتحی آذر، اسکندر، تقی­پور، کیومرث، و حاج‌آقایی خیابانی، آیسان (1398). تأثیر برنامة آموزش فلسفه برای کودکان بر خودتنظیمی هیجانی کودکان کار. تفکر و کودک. 10(2)، 172-151.
فرزانفر، جواد، و عجم، علی‌اکبر (1395). داستان­هایی برای برنامة فلسفه برای کودکان مبتنی بر تفکر انتقادی. پژوهش در برنامهریزی درسی، 13(48), 118-106.
فیشر، رابرت (1385). آموزش و تفکر. ترجمة فروغ کیان‌زاده، تهران: انتشارات رسش.
کریمی، صدیقه، و شریفی، مصطفی (1393). چالش‌های آموزش عالی در تدوین محتوای برنامة درسی با رویکرد جامعة یادگیری. رویکردهای نوین آموزشی، 1(9)، 142-107.
کریمی، ناهید، مهرافزون، داریوش، و جعفری، علیرضا ­(1396). بررسی تأثیر آموزش مهارت­های زندگی به روش قصه­گویی بر مؤلفه­های خلاقیت دانش­آموزان ابتدایی. ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 7 (2)، 166-149.
موسوی، ماهرخ، و مقامی، حمیدرضا (1391). مقایسة اثربخشی دو شیوة جدید و قدیم ارزشیابی تحصیلی بر نگرش آن‌ها نسبت به خلاقیت و پیشرفت درسی دانش­آموزان دورة ابتدایی. ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 2(2)، 146-125.
میرساردو، طاهره، و صداقت، مستوره (1393). انگیزش پیشرفت تحصیلی دانشجویان و عوامل مؤثر بر آن، مورد مطالعه: دانشجویان منطقة ده دانشگاه آزاد اسلامی. پژوهشهای جامعه شناختی، 8(3)، 7-21.
نصرتی هشی، کمال، بختیار نصرآبادی، حسنعلی، باقری نوع‌پرست، خسرو، و رادمرد، سمیه (1396). مؤلفه‌های شک سازنده در اندیشه ویتگنشتاین متأخر و پیامدهای تربیتی آن در تربیت ذهن نقاد. پژوهش‌نامة مبانی تعلیم و تربیت، 7(1)، 265-5.
نوروزی، رضاعلی، و عابدی درچه، منیره (1397). داستان‌های فکری برای کودکان ایرانی (1). چاپ هشتم، اصفهان: نشر آموخته.
نیستانی، محمدرضا (1395). ما در باران خواهیم ماند: نقد حال اصحاب دانش. اصفهان: انتشارات یارمانا.
هوسله، ویتوریو (1392). محفل فیلسوفان خاموش/ نوراک. ترجمة کوروش صفوی. چاپ سوم، تهران: هرمس.
Bell, D. A., Kaplan, A., & Thurman, S. K. (2016). Types of Homeschool Environments and Need Support for Children’s Achievement Motivation. School Choice, 10(3), 330–354.
Castillo-Vergara, M., Barrios Galleguillos, N., Jofré Cuello, L., Alvarez-Marin, A., & Acuña-Opazo, C. (2018). Does socioeconomic status influence student creativity? Thinking Skills and Creativity, 29, 142–152.
Chetty, D. (2018). Racism as “Reasonableness”: Philosophy for Children and the Gated Community of Inquiry. Ethics and Education, 13(1), 39–54.
Daniel, M., & Auriac, E. (2011). Philosophy, Critical Thinking and Philosophy for Children. Educational Philosophy and Theory, 43(5), 415–435.
Davis, J M (2013), Supporting creativity, inclusion, and collaborative multi-professional learning. Permissions, 16(1), 5 –20.
De Bono, E. (2017). Six thinking hats. UK: Penguin.
Dewey, J. (1933). How we think. New York: Prometheus Books.
Fedotova, O., & Latun, V. (2015). Experimental Study of Audiovisual Approach in an hour’s on the Psychology of Creativity. Procedia -Social and Behavioral Sciences, 191, 1054 –1061.
Fisher, R. (2007). Dialogical teaching: developing thinking and meta-cognition through philosophical discussion. Early Child and Development, 177(6 & 7).
Ghasemi, F., Rastegar, A., Jahromi, R. G., & Marvdashti, R. R. (2011). The relationship between creativity and achievement motivation with high school students’ entrepreneurship. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 30, 1291–1296.
Halpern, D. F. (2008) (N.B). Creating cooperative learning Environments. American psychological society retrieved. desember. 5, 2008. From http://www. Psychological science.org- teachingtips/ topso300.html.
Hermans, H. J. M. (1970). A questionnaire measure of achievement motivation. Applied Psychology, 54, 353- 363.
Kanani, Z., Adibsereshki, N., & Haghgoo, H. A. (2017). The effect of self-monitoring training on the achievement motivation of students with dyslexia. Research in Childhood Education, 31(3), 430–439.
Kaptan, F., & Kormaz, H. (2002). The Effects of Cooperative Problem Solving Approach on Creativity in Science Course, Journal of Qafqaz University (Refereed Journals of Other Institutions), 2, 143-149.
Kirisci, N., Sak, U., & Karabacak, F. (2020). The effectiveness of the selective problem solving model on students’ mathematical creativity: A Solomon four-group research. Thinking Skills and Creativity, 38, 1-11.
Lipman, H. (2012). Padilla and Beyond: The Future of the Defense Function. Fordham Urban Law, 39(1), Available at: https://ir.lawnet.fordham.edu/ulj/vol39/iss1/4
Lipman, M. (2007). Education for critical thinking. In Randall R. Curren (ed.). Philosophy of education: An anthology, Blackwell.
Morais, T., Silva, H., Lopes, J., & Dominguez, C. (2017). Argumentative skills development in teaching philosophy to secondary school students through constructive controversy: an exploratory study case. The Curriculum Journal, 28(2), 249–265.
Ndofirepi, A., Wadesango, N., Machingambi, S., Maphosa, C., & Mutekwe, E. (2013). Philosophy for Children: A Possible Starting Point for Democratic Citizenship in Africa? The Anthropologist, 15(2), 167–175.
Partovi, T., & Razavi, M. R. (2019). The effect of game-based learning on academic achievement motivation of elementary school students. Learning and Motivation, 68, 1-9.
Richardson, C. & Mishra, P. (2018). Learning environments that support student creativity: Developing the SCALE. Thinking Skills and Creativity, 27, 45-54.
Steinmayr, R., Weidinger, A. F., Schwinger, M., & Spinath, B. (2019). The Importance of Students' Motivation for Their Academic Achievement - Replicating and Extending Previous Findings. Frontiers in Psychology, 10, 1-10.
Sun, M., Wang, M., & Wegerif, R. (2020). Effects of divergent thinking training on students’ scientific creativity: The impact of individual creative potential and domain knowledge. Thinking Skills and Creativity, 37, 1-10.
Torrance, E. P. (1972). Teaching for creativity. Creative Behavior, 6, 114-143.
Tsai, M.-N., Liao, Y.-F., Chang, Y.-L., & Chen, H.-C. (2020). A brainstorming flipped classroom approach for improving students’ learning performance, motivation, teacher-student interaction, and creativity in a civics education class. Thinking Skills and Creativity, 38, 1-25.
Vansieleghem, N. (2013). What is philosophy for children? From an educational experiment to experimental education. Educational Philosophy and Theory, 46(11), 1300–1310.