Designing the Growth Pattern of Responsibility of Elementary School Students Based on the Grounded Theory

Document Type : Research Paper

Authors

1 Department of Educational Administration, Farhangian University, Tehran, Iran

2 M.SC. of General Psychology, Yazd Branch, Iskamic Azad University, Yazd, Iran

3 Ph.D. Student in Educational Psychology, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran

Abstract

The aim of this study was to design a growth pattern of responsibility of elementary school students based on the Grounded Theory, which was used the qualitative method of data-based theory. The participants in the present study included child psychologists and counselors, of whom 21 were selected by theoretical sampling for in-depth interviews. The validity of the findings was assessed by matching method by members and conducting pilot interviews. Open source, axial and selective coding were used for analyzing qualitative data. The results indicate that 774 basic conceptual propositions with 84 sub-categories and 23 main categories in the form of six dimensions of the paradigm model were identified, as follows: causal causes (family, observational learning, education, personal characteristics), main phenomenon (growth of responsibility, complex and multidimensional phenomenon), strategy (family strategies, school strategies, educational strategies, supervisory strategies, motivational strategies, individual effort), field characteristics (needs assessment, pathology, underlying opportunities, underlying individual characteristics, macro-infrastructure), environmental conditions (economic factors, political factors, social factors, technological factors, value factors, environmental factors) and consequences (individual consequences, social consequences). The integration of categories based on the existing relationships among them, around the growth of responsibility framework, forms a conceptual model that reflects the growth pattern of responsibility among elementary school students.

Keywords


استروس، انسلم، و کوربین، جولیت (1395). مبانی پژوهش کیفی: فنون و مراحل تولید نظریة زمینه‌ای. چاپ ششم، ترجمة ابراهیم افشار، تهران: نشر نی.
البرزی، زهرا، بنیسی، پریناز، و زمردی، سعیده (1400). اثربخشی آموزش مبتنی بر تعهد و پذیرش بر مسئولیت‌پذیری و شادکامی دانشجویان علم و صنعت. رویکردی نو در علوم تربیتی، 3(1)، 19-12.
بهزادی، حسن، و محمودی، حسن (1397). بررسی نقش یادگیری مشاهده‌ای بر وضعیت مطالعة دانش‌آموزان پسر دورة متوسطه بر اساس نظریة شناختی اجتماعی بندورا. کتابداری و اطلاع‌رسانی، 21(2)، 54-25.
حاجی‌زاده، مهین، و آورجه، محی‌الدین (1393). مسئولیت‌پذیری اجتماعی در قرآن کریم با تأکید بر دیدگاه علامه طباطبایی در المیزان. قرآن در آینة پژوهش، 1(1)، 156-123.
دودمان، پروانه (1397). رابطة شیوه‌های فرزندپروری والدین بر مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان دبیرستان‌های شهرستان مهر سال 95-1394. مجلة دانشگاه علوم پزشکی قم، 12(4)، 60-51.
راغفر، حسین (1396). گفت‌وگو با مجلة رشد آموزش ابتدایی، 21(5)، 23-20.
رستمیان، محمدعلی (1393). مسئولیت‌پذیری وظیفه‌شناسی از دیدگاه قرآن و روایات اهل‌بیت (علیهم‌السلام)، پژوهش‌نامة حکمت اهل ‌بیت (علیهم‌السلام)، 1(2)، 50-31.
شریفی، مرجان (1396). اثربخشی آموزش ابراز وجود بر مسئولیت‌پذیری اجتماعی و خودپندارة والدین دانش‌آموزان پسر ناحیة 1 یزد. پایان‌نامة کارشناسی ارشد روان‌شناسی عمومی، دانشکدة علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد.
صاحبی، علی، زالی‌زاده، محسن، و زالی‌زاده، مسعود (1394). تئوری انتخاب: رویکردی در جهت مسئولیت‌پذیری و تعهد اجتماعی رویش روان‌شناسی، 4(1)، 194-119.
طالبی، ابوتراب، و خوش‌بین، یوسف (1391). مسئولیت‌پذیری اجتماعی جوانان. علوم اجتماعی، 59، 240-207.
غریبی، حسن (1396). اثربخشی آموزش مهارت حل مسئله بر مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان پسر سال سوم متوسطة دورة اول. پژوهش‌های برنامة درسی، 7(2)، 87-67.
کاظم‌پور، اسماعیل، قدیری، ندا، و اسلامی، سهیلا (1396). تأثیر آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان، رهبری و مدیریت آموزشی، 11(3)، 125-111.
گلاسر، ویلیام (1390). تئوری انتخاب. ترجمة علی صاحبی، تهران: سایة سخن.
 هلاجیان، مهدیه، و سعدی‌پور، اسماعیل (1395). بررسی اثربخشی آموزش روش ایفای نقش بر مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان دختر اول دبیرستان. روان‌شناسی مدرسه، 2، 162-151.
یزدان‌پناه، لیلا، و حکمت، فاطمه (1393). بررسی عوامل مؤثر بر مسئولیت‌پذیری اجتماعی جوانان (مطالعة دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان). مطالعات اجتماعی ایران، 8(2)، 150-127.
Augustiniene, A., Jociene, J., & Minkute-Henrickson, R. (2015). Social responsibility of a Comprehensive school: Theoretical insights of Its Modelling. International Journal on Global Business Management & Research, 3(2), 23-41.
Aulak, D. S., Quinn, B., & Wilson, N. (2016). Student burnout. British Dental Journal, 220(5), 219-220.
Brewer, M.(2013). Teaching your child responsibility. Pagewise. Inc.
Chuang, S. P., & Huang, S. J. (2018). The effect of environmental corporate social responsibility on environmental performance and business competitiveness: The 42 mediation of green information technology capital. Business Ethics, 150(4), 991-1009.
Escartí, A., Wright, P. M., Pascual, C., & Gutiérrez, M. (2015). Tool for Assessing Responsibility-based Education (TARE) 2.0: Instrument revisions, inter-rater reliability, and correlations between observed teaching strategies and student behaviors. Universal Journal of Psychology, 3(2), 55-63.
Fink, M., Ivanova, K., Bernardova, D., Arkhangelska, T., & Kasparova, K. (2020). Social Responsibility ETA Index 2019. Curriculum and Instruction, 12(2), 50-65.
Gordon, M. C. (2003). The role of parenting style in the evelopment of social responsibility. Doctoral Dissertation, George Fox University, Newberg, Oregon.
Hassan, A., & Lund-Thomsen, P. (2019). Multi-stakeholder initiatives and corporate social responsibility in global value chains: Towards an analytical framework and a methodology. In Corporate Social Responsibility: Concepts, Methodologies, Tools, and Applications IGI global.
Holdorf, W. E., & Greenwald, J. M. (2018). Toward a taxonomy and unified construct of responsibility. Personality and Individual Differences, 132(1), 115-125.
Huda, M., Jasmi, K. A., Alas, Y., Qodriah, S. L., Dacholfany, M. I., & Jamsari, E. A. (2018). Empowering civic responsibility: Insights from service learning. In Engaged Scholarship and Civic Responsibility in Higher Education IGI Global.
Kvale, S. (1996). Interviews: An introduction to qualitative research interviewing. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Liu, S., & Wu, D. (2016). Competing by conducting good deeds: The peer effect of corporate social responsibility. Finance Research Letters, 16, 47-54.
MacLeod, J. (2018). Professional responsibility in an age of alternative entities, alternative finance, and alternative facts. Transactions: The Tennessee. Business Law, 19(1), 227-259.
Mergler, A., & Shield, P. (2016). Development of the Personal Responsibility Scale for adolescents. Adolescence, 51(6), 50-57.
Mergler, A. (2007). The creation, implementation and evaluation of a school-based program. Doctoral Disertation, Queensland University of Technology.
Ni, A., & VanWart, M. (2015). Corporate social responsibility: Doing well and doing good. In Building Business-Government Relations Routledge
Smithkirai, C., Longthong, N., & Peijsel, C. (2015). Effect of using movies to enhance personal responsibility of university students. Asian Social Science, 11(5), 1-9.
Turkkahraman, M. (2015). Education, teaching and School as a Social Organization. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 186, 381-387. 
Voegtlin, C. (2016). What does it mean to be responsible? Addressing the missingresponsibility dimension in ethical leadership research. Leadership, 12(5), 581-608.