Designing and Explaining the Model of Aesthetics Education Curriculum in Farhangian University

Document Type : Research Paper

Authors

1 Ph.D. Student in Philosophy of Art, Sanandaj Branch, Islamic Azad University, Sanandaj, Iran

2 Assistant Professor, Department of Philosophy of Art, Sanandaj Branch, Islamic Azad University, Sanandaj, Iran

3 Assistant Professor, Department of Educational Sciences, Farhangian University, Tehran, Iran

Abstract

The purpose of study was to design and explain the model of aesthetic education curriculum in Farhangian University. The type of research is qualitative and in terms of purpose, it is applied research. The statistical population of the present study consists of administrators, policy makers and curriculum planners of Farhangian University. Among them, using purposive sampling and semi-structured interviews with 14 people, theoretical saturation was obtained in the data. The face and content validity of the interview was reviewed and confirmed by five experts from Farhangian University. Its reliability was also tested and confirmed through reliability between coders. Findings showed that in the model designed in the objectives section into cognitive, emotional and psycho-motor domains; In content to knowledge, attitude and skills; In the field of teaching-learning methods, the individual differences of learners, and finally in evaluation, the use of various evaluation methods in the curriculum of aesthetic education has been considered.

Keywords


ادیب‌منش، مرزبان (1396). تبیین ابعاد و مؤلفه‌های برنامة درسی معنوی به منظور بررسی قابلیت اجرای آن در دانشگاه فرهنگیان از دیدگاه اساتید و مدیران. رسالة دکتری، دانشکدة علوم تربیتی دانشگاه اصفهان.
انصاری، مریم (1393). تحلیلی بر نظریة تجربة زیبایی‌شناسی جان دیویی: به منظور پیشنهاد الگوی تجربة زیباشناسانه در تربیت اخلاقی. رسالة دکتری، دانشکدة علوم تربیتی دانشگاه اصفهان.
پورحسینی، محمد (1394). تبیین دلالت‌های دیدگاه جان دیویی در خصوص هنر و زیبایی‌شناسی برای فرایند تدریس و یادگیری. پایان‌نامة کارشناسی ارشد، دانشکدة علوم تربیتی دانشگاه تربیت مدرس تهران.
سرمدی، محمدرضا، اسماعیلی، زهره، فرج‌الهی، مهران، و موسوی، سیدصاحب (1397). استلزامات تربیتی مؤلفه‌های زیبایی‌شناسی جان دیویی در نظام آموزشی از راه دور ایران. مطالعات روان‌شناسی تربیتی، 32، 185-135.
شریف­زاده، حکیمه‌السادات، و تسلیمیان، ناصر (1389). تبیین زیبایی­شناسی در فلسفة تعلیم و تربیت، مجموعه مقالات نخستین همایش انجمن فلسفة تعلیم و تربیت ایران.
طهماسب‌زاده، داود (1393). مدل مفهومی برنامة درسی مبتنی بر رویکرد زیبایی‌شناسی. رسالة دکتری رشتة برنامه‌ریزی درسی، دانشکدة علوم تربیتی دانشگاه شهید بهشتی تهران.
گرمابی، حسن‌علی، ملکی، حسن، بهشتی، سعید، و افهمی، رضا (1394). بازشناسی مؤلفه‌های زیبایی‌شناسی و هنر برای برنامة درسی از منظر منابع مکتوب و دیدگاه صاحبنظران. مطالعات برنامة درسی ایران، 10(39)، 70-49.
 مهرمحمدی، محمود (1389). بازشناسی مفهوم و تبیین جایگاه تخیل در برنامه­های درسی و آموزش با تأکید بر دورة ابتدایی. مطالعات تربیتی و روان­شناسی، 11(1)، 20-5.
مهرمحمدی، محمود (1390). تبیین چرخش زیباشناسانه در تعلیم و تربیت: درس‌های خرد و کلان برای بهبود کیفیت آموزش با الهام از عالم هنر. تعلیم و تربیت، 105، 34-11.
ندیمی، هادی (1393). مدل مفهومی برنامة درسی مبتنی بر رویکرد زیبایی‌شناسی. رسالة دکتری در رشتة برنامه‌ریزی درسی، دانشکدة علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه بهشتی.
Carroll, M. (2012). Recent approaches to aesthetic experience. New York: Henry Hott & Company publishers.
Clarke, J. (2017). Meaning and truth in the arts. Chapel Hill: University of North Carolina Press.
Girod, M., Twyman. T., & Wojcikiewicz, S. (2010). Teaching and learning science­ for transformative, aesthetic experience. Science Teacher Education. Science Teacher Educatoin, 21(7), 801-824.
Oral, S. B. (2007). Teaching as consummatory experience: The aesthetic dimension of expereince in the later works of John Dewey and its relevance to teaching and teacher education. Doctoral Dissertation, Iowa State University.
Uhrmacher, P. B. (2018). Toward a theory of aesthetic learning experiences. Curriculum Inquiry, 39(5), 613-636.