مقایسه اثربخشی آموزش مبتنی بر هوش موفق و روش آموزش مرسوم بر بازده‌های شناختی و عاطفی یادگیری دانشجو معلمان*

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 مدرس دانشگاه فرهنگیان پردیس علامه طباطبایی اردبیل

2 دانشیار روانشناسی گروه روانشناسی دانشگاه ازاد اسلامی اصفهان (خوراسگان)

3 استادیار روانشناسی گروه روانشناسی دانشگاه ازاد اسلامی اصفهان (خوراسگان)

4 دانشیار آمار کاربردی گروه روانشناسی دانشگاه ازاد اسلامی اصفهان (خوراسگان)

چکیده

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش مبتنی بر هوش­موفق و روش آموزش مرسوم بر بازده­های شناختی و عاطفی یادگیری دانشجو معلمان صورت گرفته است. 112 نفر از دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان اردبیل به روش نمونه­گیری هدفمند­ برای انجام پژوهش انتخاب شدند. این پژوهش مبتنی بر یک طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه‌های معادل یا هم‌ارز بود. داده­ها از طریق دو آزمون عملکرد تحصیلی محقق­ساخته و آزمون سنجش نگرش مک­کوچ و سیگل (2003)، که هر دو دارای روایی و پایایی قابل قبولی بودند، گردآوری و با روش تحلیل کواریانس­ چند­متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد آموزش مبتنی بر هوش­موفق و روش آموزش مرسوم در بیشتر بازده­های شناختی و عاطفی یادگیری (درک، مهارت تحلیل، مهارت خلاق، مهارت عملی، ادراک خود­تحصیلی، و نگرش به استاد و کلاس) تفاوت معنی­داری دارند. اما در نگرش به دانشگاه، انگیزش/خودنظم­دهی و ارزش­گذاری هدف­ها تفاوت معنی­داری ندارند. یافته­های تحقیق را می­توان در آموزش و تربیت دانشجومعلمان مورد استفاده قرار داد و آن را در استانداردهای آموزشی دانشجومعلمان در نظر گرفت. 

کلیدواژه‌ها


استرنبرگ، ر.ج.؛ و همکاران. (2000). هوش عملی در زندگی روزمره (ترجمه الهه حجازی و یاسمین عابدینی، 1385). تهران: انتشارات آگاه.
استرنبرگ،ر.ج.، و گریگورنکو، ا. (2007). تدریس در جهت پرورش هوش موفق (ترجمه فرشته چراغی و همکاران،1390). تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی واحد تربیت معلم.
استیری، داوود. (1377). برنامه ریزی درسی. خلاصه مقالات همایش مدیریت آموزشی. اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران.
بلوم،ب.ا؛ انگلهارت، ا.د؛ فرست، ا.ج؛ هیل، د.ا، و کراتول، د.آ. (1956). طبقه­بندی هدف­های پرورشی، کتاب اول: حوزه شناختی. (ترجمه علی اکبر سیف و خدیجه علی آبادی، 1368). تهران: رشد.
پارسا، عبدالله؛ و ساکتی، پرویز. (1384). بررسی روابط ساده و چندگانه ساخت و سازگرایی در کلاس و شیوه اجرای برنامه درسی (رویکردهای تدریس و ارزیابی) با رویکردهای یادگیری دانشجویان در دوره­های کارشناسی دانشگاه شیراز. مجله علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، 3(4): 184-147.
راقبیان، رویا؛ اخوان­تفتی، مهناز؛ و حجازی، الهه. (1391). بررسی اثربخشی برنامه طراحی شده بر اساس رویکردهای پرسش از نویسنده و درک خواندن سه وجهی بر افزایش درک خواندن دانش‌آموزان. روانشناسی مدرسه، 1(2): 39-58.
سند تحول راهبردی آموزش و پرورش. (1390). تهران: دبیرخانه شورای عالی آموزش و پرورش.
سیف، علی اکبر. (1387). روانشناسی پرورشی. تهران: انتشارات آگاه.
شعبانی، زهرا. (1383). بررسی تطبیقی برنامه تربیت معلم ایران و چند کشور جهان. فصلنامه تعلیم و تربیت،20 (79)،127-126.
طاهری، مرتضی؛ عارفی، محبوبه، پرداختچی، محمدحسن، قهرمانی، محمد. (1392). کاوش فرایند توسعه حرفه­ای معلمان در مراکز تربیت معلم: نظریه داده بنیاد. فصلنامه نوآوری­های آموزشی، 45 (12)، 176-149.
کریمی، یوسف. (1381). روانشناسی تربیتی. تهران: انتشارات ارسباران.
مصرآبادی، جواد. (1389). هنجاریابی و تحلیل عاملی اکتشافی پرسشنامه تجدید نظر شده سنجش نگرش به مدرسه. فصلنامه علوم تربیتی.12. 107-120.
مهرمحمدی، محمود. (1386). بازاندیشی فرایند یاددهی-یادگیری و تربیت معلم. تهران: انتشارات مدرسه.
نگهبان­سلامی، محمود. (1392). تأثیر آموزش هوش موفق بر تفکر انتقادی، خودکارآمدی، و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان. رساله دکتری، دانشگاه خوارزمی. تهران.
 
Baslanti, U. (2008). Investigating the underachievement of university students in Turkey: Exploring subscales. International Journal of progressive Education, 4(2), 120-149. 
Baslanti, U., & MC Coach, D.B. (2006). Factors related to the underachievement of university students in Turkey. Roeper Review, 28(4), 210-215.
Brody, N. (2014). A Plea for the teaching of intelligence: personsl reflections .Intelligence, 42, 136- 141.
Deary, L. J. (2014). Teaching Intelligence. Intelligence, 42, 142-147.
Douglas N., Harris Tim R. Sass. (2011). Teacher training, teacher quality and student achievement. Journal of Public Economics, 95(7-8), 798-812.   
Grigorenko, E. L., Sternberg R.J., Strauss S. (2006). Practical intelligence and elementary-school teacher effectiveness in the United States and Israel: Measuring the predictive power of tacit knowledge. Thinking Skills and Creativity, 1(1): 14-33.
Mackintosh, N. J. (2014).  Why teaching intelligence? Intelligence, 42, 166-170.
Mandelman , S.D., Barbot, B., & Grigorenko, E.L. (2015). Predicting academic performance and trajectories from a measure of successful intelligence. Learning and Individual Differences,In Press. Retrieved from Sciencedirect, 28 July.
San, M. (1999). Japan's begining teacher's perception and professional development. Journal of Education of teaching, 25(1): 7-29.
Santrock، J.W.(2007). Educational psychology. New York: McGraw-Hill.
Stemler, S.E., Elliott, J.G., Grigorenko, E.L., & Sternberg, R.J. (2006). There's more to teaching than instruction: seven strategies for dealing with the practical side of teaching. Educational Studies, 32(1), 101-118.
Sternberg R.J. (1988). The triarchic mind: A new theory of human intelligence. New York: Viking.
Sternberg R.J. (1998) .Principles of Teaching for Successful Intelligence. Educational psychologist. 33(2/3).65-72.
Sternberg R.J. (1999) .The theory of Successful Intelligence. Review of General psychology, 3, 292-316.
Sternberg R.J. (2002). Raising the achievement of all students: teaching for successful intelligence. Educational psychology Review. 14(4).383-393.
Sternberg R. J. (2005) .The Theory of Successful Intelligence. International Journal of psychology. 39(2), 189-202.
Sternberg R. J. (2012). College admissions assessments: New technique for a new millennium. In j. Soares (Ed.) SAT wars: The case for test-optional college admissions (pp. 85-103). New York: Teacher College Press.
Sternberg R. J. (2015). Succeessful intelligence: A model for testing intelligence beyond IQ tests. European Journal of Education and Psychology,In Press. Retrieved from Sciencedirect, 28 July.
Sternberg, R.J., Torff, B. and Grigorenko, E. L. (1998a). Teaching for successful intelligence raises school achievement. Phi Delta Kappan .79: 667-669.
Sternberg, R.J., Torff, B. & Grigorenk, E.L. (1998b). Teaching triarchically improves school achievement. J. Educ psychol. 90: 374-384.
Sternberg R. J. Grigorenk, E. L. Jarvin L. (2000). Improving reading Instraction: The triarchic model. Educational Leadership، 58(6): 48-52.
Sternberg R. J. Grigorenk, E. L. Jarvin L. (2011). Explorations of the nature of giftedness. New York: Cambridg University Press.
Sternberg, R.J., Grigorenko, E.L. (2002).The Theory of Successful Intelligence as a Basis for Instruction and Assessment in Higher Education. New direction for teaching and learning. 89، 45-53.
Zohar، A. (1999). Teacher's metacognitive knowledge and the instruction of higher order thinking. Teaching and teacher Education .15، 413-429.