استروس، انسلم، و کوربین، جولیت (1395). مبانی پژوهش کیفی: فنون و مراحل تولید نظریة زمینه‌ای. چاپ ششم، ترجمة ابراهیم افشار، تهران: نشر نی.
البرزی، زهرا، بنیسی، پریناز، و زمردی، سعیده (1400). اثربخشی آموزش مبتنی بر تعهد و پذیرش بر مسئولیت‌پذیری و شادکامی دانشجویان علم و صنعت. رویکردی نو در علوم تربیتی، 3(1)، 19-12.
بهزادی، حسن، و محمودی، حسن (1397). بررسی نقش یادگیری مشاهده‌ای بر وضعیت مطالعة دانش‌آموزان پسر دورة متوسطه بر اساس نظریة شناختی اجتماعی بندورا. کتابداری و اطلاع‌رسانی، 21(2)، 54-25.
حاجی‌زاده، مهین، و آورجه، محی‌الدین (1393). مسئولیت‌پذیری اجتماعی در قرآن کریم با تأکید بر دیدگاه علامه طباطبایی در المیزان. قرآن در آینة پژوهش، 1(1)، 156-123.
دودمان، پروانه (1397). رابطة شیوه‌های فرزندپروری والدین بر مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان دبیرستان‌های شهرستان مهر سال 95-1394. مجلة دانشگاه علوم پزشکی قم، 12(4)، 60-51.
راغفر، حسین (1396). گفت‌وگو با مجلة رشد آموزش ابتدایی، 21(5)، 23-20.
رستمیان، محمدعلی (1393). مسئولیت‌پذیری وظیفه‌شناسی از دیدگاه قرآن و روایات اهل‌بیت (علیهم‌السلام)، پژوهش‌نامة حکمت اهل بیت (علیهم‌السلام)، 1(2)، 50-31.
شریفی، مرجان (1396). اثربخشی آموزش ابراز وجود بر مسئولیت‌پذیری اجتماعی و خودپندارة والدین دانش‌آموزان پسر ناحیة 1 یزد. پایان‌نامة کارشناسی ارشد روان‌شناسی عمومی، دانشکدة علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد.
صاحبی، علی، زالی‌زاده، محسن، و زالی‌زاده، مسعود (1394). تئوری انتخاب: رویکردی در جهت مسئولیت‌پذیری و تعهد اجتماعی رویش روان‌شناسی، 4(1)، 194-119.
طالبی، ابوتراب، و خوش‌بین، یوسف (1391). مسئولیت‌پذیری اجتماعی جوانان. علوم اجتماعی، 59، 240-207.
غریبی، حسن (1396). اثربخشی آموزش مهارت حل مسئله بر مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان پسر سال سوم متوسطة دورة اول. پژوهش‌های برنامة درسی، 7(2)، 87-67.
کاظم‌پور، اسماعیل، قدیری، ندا، و اسلامی، سهیلا (1396). تأثیر آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان، رهبری و مدیریت آموزشی، 11(3)، 125-111.
گلاسر، ویلیام (1390). تئوری انتخاب. ترجمة علی صاحبی، تهران: سایة سخن.
هلاجیان، مهدیه، و سعدی‌پور، اسماعیل (1395). بررسی اثربخشی آموزش روش ایفای نقش بر مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان دختر اول دبیرستان. روان‌شناسی مدرسه، 2، 162-151.
یزدان‌پناه، لیلا، و حکمت، فاطمه (1393). بررسی عوامل مؤثر بر مسئولیت‌پذیری اجتماعی جوانان (مطالعة دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان). مطالعات اجتماعی ایران، 8(2)، 150-127.
Augustiniene, A., Jociene, J., & Minkute-Henrickson, R. (2015). Social responsibility of a Comprehensive school: Theoretical insights of Its Modelling. International Journal on Global Business Management & Research, 3(2), 23-41.
Aulak, D. S., Quinn, B., & Wilson, N. (2016). Student burnout. British Dental Journal, 220(5), 219-220.
Brewer, M.(2013). Teaching your child responsibility. Pagewise. Inc.
Chuang, S. P., & Huang, S. J. (2018). The effect of environmental corporate social responsibility on environmental performance and business competitiveness: The 42 mediation of green information technology capital. Business Ethics, 150(4), 991-1009.
Escartí, A., Wright, P. M., Pascual, C., & Gutiérrez, M. (2015). Tool for Assessing Responsibility-based Education (TARE) 2.0: Instrument revisions, inter-rater reliability, and correlations between observed teaching strategies and student behaviors. Universal Journal of Psychology, 3(2), 55-63.
Fink, M., Ivanova, K., Bernardova, D., Arkhangelska, T., & Kasparova, K. (2020). Social Responsibility ETA Index 2019. Curriculum and Instruction, 12(2), 50-65.
Gordon, M. C. (2003). The role of parenting style in the evelopment of social responsibility. Doctoral Dissertation, George Fox University, Newberg, Oregon.
Hassan, A., & Lund-Thomsen, P. (2019). Multi-stakeholder initiatives and corporate social responsibility in global value chains: Towards an analytical framework and a methodology. In Corporate Social Responsibility: Concepts, Methodologies, Tools, and Applications IGI global.
Holdorf, W. E., & Greenwald, J. M. (2018). Toward a taxonomy and unified construct of responsibility. Personality and Individual Differences, 132(1), 115-125.
Huda, M., Jasmi, K. A., Alas, Y., Qodriah, S. L., Dacholfany, M. I., & Jamsari, E. A. (2018). Empowering civic responsibility: Insights from service learning. In Engaged Scholarship and Civic Responsibility in Higher Education IGI Global.
Kvale, S. (1996). Interviews: An introduction to qualitative research interviewing. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Liu, S., & Wu, D. (2016). Competing by conducting good deeds: The peer effect of corporate social responsibility. Finance Research Letters, 16, 47-54.
MacLeod, J. (2018). Professional responsibility in an age of alternative entities, alternative finance, and alternative facts. Transactions: The Tennessee. Business Law, 19(1), 227-259.
Mergler, A., & Shield, P. (2016). Development of the Personal Responsibility Scale for adolescents. Adolescence, 51(6), 50-57.
Mergler, A. (2007). The creation, implementation and evaluation of a school-based program. Doctoral Disertation, Queensland University of Technology.
Ni, A., & VanWart, M. (2015). Corporate social responsibility: Doing well and doing good. In Building Business-Government Relations Routledge
Smithkirai, C., Longthong, N., & Peijsel, C. (2015). Effect of using movies to enhance personal responsibility of university students. Asian Social Science, 11(5), 1-9.
Turkkahraman, M. (2015). Education, teaching and School as a Social Organization. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 186, 381-387.
Voegtlin, C. (2016). What does it mean to be responsible? Addressing the missingresponsibility dimension in ethical leadership research. Leadership, 12(5), 581-608.
)