شیوع اهمال‌کاری در دانش‌آموزان دختر و ارتباط آن با ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و میزان به‌کارگیری شبکه‌های اجتماعی مجازی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روان‌شناسی سلامت، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

2 دانشجوی دکتری روان‌شناسی عمومی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران

3 کارشناسی ارشد مشاورة خانواده، واحد تهران‌جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

4 پژوهشگر پسادکتری، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

اهمال‌کاری آثار منفی فراوانی بر عملکرد اجتماعی وتحصیلی دانش‌آموزان دارد. این پژوهش به‌منظور بررسی میزان شیوع اهمال‌کاری و ارتباط آن با ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و میزان به‌کارگیری شبکه‌های اجتماعی مجازی در دانش‌آموزان دختر شهر تهران انجام گرفت. روش پژوهش از نوع زمینه‌یابی و همبستگی بود. جامعة آماری شامل همة دانش‌آموزان دختر مقاطع متوسطه و هنرستان مناطق 3 ، 4، 5، 15 و 11 شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397 به تعداد 25883 بود که براساس جدول کرجسی و مورگان و با روش طبقه‌ای نسبی، 398 نفر انتخاب و پرسشنامه‌های متغیرهای جمعیت‌شناختی، اهمال‌کاری تحصیلی و میزان به‌کارگیری شبکه‌های اجتماعی مجازی را تکمیل کردند. داده‌ها با روش‌های آمار توصیفی و استنباطی (مجذور خی و همبستگی پیرسون) تحلیل شد. نتایج نشان داد 7/31 درصد از دانش‌آموزان دارای اهمال‌کاری بالا، و 6/26 درصد دارای اهمال‌کاری خیلی بالا بودند و بین مقطع تحصیلی، سن و معدل از نظر اهمال‌کاری تفاوت معناداری وجود داشت (05/0P≤). نتایج همچنین، نشان داد که رابطة مثبت بین اهمال‌کاری و میزان به‌کارگیری شبکه‌های اجتماعی مجازی وجود دارد (001/0P≤). نتایج پژوهش نشان داد اهمال‌کاری شیوع شایان توجهی در دانش‌آموزان دختر شهر تهران دارد و میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی با آن رابطه دارد؛ بنابراین، میزان به‌کارگیری شبکه‌های مجازی به صورت باید مدیریت شود که تأثیرگذاری آن بر افزایش اهمال‌کاری کاهش یابد.

کلیدواژه‌ها


پورصابری، رقیه (1395). بررسی تعلل‌ورزی تحصیلی و ابعاد آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز و ارتباط آن با عملکرد تحصیلی. گام‌های توسعه در آموزش پزشکی، ۱۳(۵)، ۴96-۴88
توکلی، محمدعلی (1392). بررسی شیوع اهمال‌کاری تحصیلی در بین دانشجویان و ارتباط آن با ویژگی‌های جمعیت‌شناختی، ترجیح زمان مطالعه، و هدف از ورود به دانشگاه. روان‌شناسی تربیتی، 9(28)، 122-100.
چاووش‌زاده، زهرالسادات (1388). بررسی رابطة بین متغیرهای سلامت روان با اعتیاد به اینترنت در بین جوانان شهر یزد. پایان‌نامة کارشناسی ارشد، دانشکدة روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی
رستمی‌نژاد، محمدعلی، و شوکتی‌راد، احمدرضا (1395). پیش‌بینی عضویت در شبکه‌های مجازی و عملکرد تحصیلی دانش‌­آموزان براساس سبک‌های فرزندپروری و سازگاری. روان‌شناسی کاربردی، 10(2)، 208-193.
سعدی‌پور، اسماعیل (1396). رابطة بین میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی با روابط با همسالان و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان. پژوهش‌های ارتباطی، 24(91)، 202-175.
سلیمانی، مجید،؛ سعدی‌پور، اسماعیل، و اسدزاده، حسن (1395). رابطة بین استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی تلفن همراه با اهمال‌کاری تحصیلی، احساس تنهایی و سلامت روان دانش‌آموزان. فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 6(24)، 144-127
سلیمانی، مجید، فراحزاده ابرقویی، فریبا، و فرخ، آرزو (۱۳۹۴). بررسی رابطة بین استفاده مفرط از تلفن همراه و اهمال‌کاری تحصیلی در دانشجویان، اولین کنفرانس بین‌المللی روا‌‌ن‌شناسی و علوم تربیتی، شیراز، مؤسسة عالی علوم و فناوری حکیم عرفی شیراز
سواری، کریم (1392). بررسی میزان رواج اهمال‌کاری تحصیلی در دانشجویان (دختر و پسر) دانشگاه پیام نور اهواز. شناخت اجتماعی، 1(2)، 68-62.
عطادخت، اکبر، محمدی، عیسی، و بشرپور، سجاد (1394). بررسی اهمال‌کاری تحصیلی براساس متغیرهای جمعیت‌شناختی و رابطه ی آن با انگیزش پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان دبیرستانی. روان شناسی مدرسه، 4(2)، 68-55.
عیدی‌زاده، رضا، و احمدی بلوطکی، محمد (1396). مطالعة رابطة تکنولوژی ارتباطی با سبک زندگی دانشجویان رشته‌های علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران. مطالعات جامعه‌شناسی، 10(35)، 139-125.
فاتحی، یونس (1390). بررسی میزان شیوع اهمال‌کاری تحصیلی و ارتباط آن با خودکارآمدی تحصیلی و عادت‌های مطالعه در دانش‌آموزان مقطع متوسطة شهر شیراز. پایان‌نامة کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد.
فرقانی، محمدمهدی، و مهاجری، ربابه (1397). وضعیت اعتماد جوانان به شبکه‌های اجتماعی در شهر تهران. مطالعات فرهنگ ارتباطات، 19(41)، 53-31.
کرمی، داوود (1388). میزان شیوع اهمال‌کاری در دانشجویان و ارتباط آن با اضطراب و افسردگی. اندیشه و رفتار، 4(13)، 34-25.
مطیعی، حورا، حیدری، محمود، و مصادقی، منصوره‌السادات (1391). پیش‌بینی اهمال‌کاری براساس خودتنظیمی در دانش‌‌آموزان پایة اول دبیرستان‌های تهران، روان‌شناسی تربیتی، 8(24)، 70-49.
Balkis, M. (2013). Academic procrastination, academic life satisfaction and academic achievement: The mediation role of rational beliefs about studying. Cognitive & Behavioral Psychotherapies, 13(1), 57-74.
Balkis, M., & Duru, E. (2016). Procrastination, self-regulation failure, academic life satisfaction, and affective well-being: underregulation or misregulation form. Psychology of Education, 31(3), 439-459.
Beutel, M. E., Klein, E. M., Aufenanger, S., Brähler, E., Dreier, M., Müller, K. W., ... & Wölfling, K. (2016). Procrastination, distress and life satisfaction across the age range–a German representative community study. Public Library of Science, 11(2), e0148054.
Clark, J. L., & Hill Jr, O. W. (1994). Academic procrastination among African-American college students. Psychological Reports, 75(2), 931-936.
Dewitte, S., & Schouwenburg, H. C. (2002). Procrastination, temptations, and incentives: The struggle between the present and the future in procrastinators and the punctual. Personality, 16(6), 469-489.
Eerde, W. V. (2003). Procrastination at work and time management training. Psychology, 137(5), 421-434.
Ellis, A., & Knaus, W. J. (2000). Overcoming procrastination. New York: New American Library.
Howell, A. J., & Watson, D. C. (2007). Procrastination: Associations with achievement goal orientation and learning strategies. Personality and Individual Differences, 43(1), 167-178.‏
Kağan, M., Çakır, O., İlhan, T., & Kandemir, M. (2010). The explanation of the academic procrastination behaviour of university students with perfectionism, obsessive–compulsive and five factor personality traits. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 2(2), 2121-2125.
Karpinski, A. C., Kirschner, P. A., Ozer, I., Mellott, J. A., & Ochwo, P. (2013). An exploration of social networking site use, multitasking, and academic performance among United States and European university students. Computers in Human Behavior, 29(3), 1182-1192.
Kim, K. R., & Seo, E. H. (2015). The relationship between procrastination and academic performance: A meta-analysis. Personality and Individual Differences, 82, 26-33.
Krause, K., & Freund, A. M. (2014). Delay or procrastination–A comparison of self-report and behavioral measures of procrastination and their impact on affective well-being. Personality and Individual Differences, 63, 75-80.
Michinov, N., Brunot, S., Le Bohec, O., Juhel, J., & Delaval, M. (2011). Procrastination, participation, and performance in online learning environments. Computers & Education, 56(1), 243-252.
Moon, S. M., & Illingworth, A. J. (2005). Exploring the dynamic nature of procrastination: A latent growth curve analysis of academic procrastination. Personality and Individual Differences38(2), 297-309.
Mortazavi, F. (2016). The prevalence of academic procrastination and its association with medical students’ well-being status. International Journal of Humanities and Cultural Studies (IJHCS)​, 3(2), 1256-1269.
Özer, B. U., Demir, A., & Ferrari, J. R. (2009). Exploring academic procrastination among Turkish students: Possible gender differences in prevalence and reasons. Social Psychology, 149(2), 241-257.
Paul, J. A., Baker, H. M., & Cochran, J. D. (2012). Effect of online social networking on student academic performance. Computers in Human Behavior, 28(6), 2117-2127.
Rosário, P., Costa, M., Núñez, J. C., González-Pienda, J., Solano, P., & Valle, A. (2009). Academic procrastination: Associations with personal, school, and family variables. Psychology, 12(1), 118-127.
Rotenstein, A., Davis, H. Z., & Tatum, L. (2009). Early birds versus just-in-timers: The effect of procrastination on academic performance of accounting students. Accounting Education, 27(4), 223-232.
Schiming, R. C. (2012). Patterns of homework initiation for web-based activities in economics: A study of academic procrastination. Economic Educators, 12(1), 13-25.
Steel, P. (2007). The nature of procrastination: A meta-analytic and theoretical review of quintessential self-regulatory failure. Psychological bulletin, 133(1), 65-94.
Tuckman, B. W. (1991). The development and concurrent validity of the procrastination scale. Educational and Psychological Measurement, 51(2), 473-480.