مدل شناسایی مؤلفه‌های فرهنگ نوآوری در ادارات و آموزشگاه‌های مقطع متوسطۀ نظری شهر تهران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، گروه مدیریت، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 گروه مدیریت آموزشی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران

چکیده

هدف اصلی این پژوهش ارائۀ مدل شناسایی مؤلفه‌های ارتقای فرهنگ نوآوری در ادارات و آموزشگاه‌های مقطع متوسطۀ نظری شهر تهران بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوۀ گردآوری داده‌ها از نوع تحقیقات توصیفی از نوع پیمایشی به شمار می‌آید. جامعۀ آماری این پژوهش شامل کلیۀ دبیران و کارکنان اداری مدارس متوسطۀ دخترانه و پسرانۀ نظری شهر تهران بوده که بر اساس آخرین آمار سال 1397 شامل 9878 نفر می‌باشند. در مرحلۀ تدوین اولیۀ پرسشنامه 200 پرسشنامه در جامعۀ مورد پژوهش توزیع شد، که در نهایت، 181 پرسشنامه به صورت کامل گردآوری شد و در مرحلۀ سوم نیز برای ارائۀ مدل تأییدی پژوهش تعداد 463 نفر حجم نمونه مشخص شد. روایی ابزار پژوهش به صورت سازه‌ای تأیید شد. پایایی پرسشنامه نیز از طریق آلفای کرونباخ 911/0 محاسبه شده بود. نتایج اجرای آزمون معادلات ساختاری و مدل تأییدی فرهنگ نوآوری نشان داد، بالاترین ضریب مسیر به ترتیب، مربوط به سازمان یادگیرنده، مؤلفۀ ابتکار، مؤلفۀ ریسک‌پذیری و مدیریت تعارض بود. با توجه به نتایج اجرای پژوهش پیشنهاد شد، در محل کار تشویق به یادگیری تیمی صورت پذیرد و به توانایی فردی اعضا در سازمان توجه شود.در ضمن آرمان مشترک سازمان برای افراد بصورت شفاف ارائه شود.

کلیدواژه‌ها


ابیلی، خدایار، مزاری، ابراهیم، خباره، کبری، و ملکی، معصومه (1394). تبیین نقش سرمایه‌های انسانی کارکنان مراکز آموزش عالی در گرایش به نوآوری سازمانی آنان. رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 6(1)، 83-63.
آزاد، ناصر، و ارشادی، ایمان (۱۳۸۸). بررسی تأثیر فرهنگ ‌سازمانی بر درک حمایت از نوآوری. بررسی‌های بازرگانی، 36(23), 3826.‎
تقوی، میرحمید، و علی‌احمدی، علیرضا (1396). بررسی نقش شایستگی‌های مدیریتی در ترویج فرهنگ نوآوری و اعتماد نهادی. توسعة مدیریت منابع انسانی و پشتیبانی، 45، 24-1.
حاجی‌ها، زهره، و خراط‌زاده، محدثه (۱۳۹۳). رابطة فرهنگ ‌سازمانی و کاربرد نوآوری‌های حسابداری مدیریت در شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران. حسابداری مدیریت، 7(20)، 48-35.
خدام عباسی، نجمه، شهریاری‌پور، رضا، و امین‌بیدختی، علی‌اکبر (1396). ارائة مدل نوآوری در دانشگاه بر اساس فرهنگ یادگیری و مدیریت دانش. نامة آموزش عالی، 37، 60-33.
خسرویان، امین، گل‌پرور، محسن، و آتش‌پور، سیدحمید (1388). رابطة مؤلفه‌های جو سازمانی با زمینة اجرایی فرهنگ نوآوری کارکنان شرکت سیمان سپاهان اصفهان. دانش و پژوهش در روان‌شناسی کاربردی، 41، 126-111.
شرکت، امید (1384). خلاقیت و نوآوری در مدیریت. تدبیر، 16(166)، 35-31.
علی احمدی، علیرضا، حسینی، میرزاحسن، پرهیزگار، محمدمهدی، و ساروی مقدم، ناهید (1397). طراحی الگوی فرهنگ نوآوری و راه‌های ارتقای آن در شرکت‌های تولیدی. مطالعات مدیریت راهبردی، 35، 51-19.
گل‌زاده، محمدجواد، و عدالتیان شهریاری، جمشید (1395). بررسـی تأثیر فرهنگ سازمانی با رویکـرد نوآوری بر موفقیت استراتژی سازمان. مدیریت کسب و کار، 29‏، 50-35.
محمداسماعیلی، ندا (1395). شناسایی مکانیزم‌های توسعة فرهنگ نوآوری؛ مورد مطالعه سه شرکت از گروه مپنا. پژوهش‌های مدیریت عمومی، 33، 250-233.
نکویی‌مقدم، محمود، بهزادی گودرزی، فرانک، و کشاورز، حسن (1391). بررسی رابطة بین انواع فرهنگ‌های سازمانی با مؤلفه‌های موفقیت سازمانی شامل انعطاف‌پذیری، انسجام، سرعت و نوآوری در بیمارستان‌های منتخب دولتی استان کرمان. بیمارستان، ۱۱(۱)، 82-73.
نیکنامی، مصطفی، و همت‌پور، مرحمت (۱۳۸۸). بررسی نقش فرهنگ‌سازمانی در نوآوری اعضای هیئت ‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی به‌ منظور ارائة راهبردهای مناسب. آینده‌پژوهی مدیریت (پژوهش‌های مدیریت)، 8، 116-103.
Ahmed, J. U., Ashikuzzaman, N. M., Mansur, M., & Aditi, S. (2017). Social innovation in education: BRAC boat schools in Bangladesh. Global Entrepreneurship Research, 7(20), 1-14.
Ali, I. (2018). Personality traits, individual innovativeness and satisfaction with life, Innovation & Knowledge, 72, 1-11.
Haneda, S., & Ito, K. (2018). Organizational and human resource management and innovation: which management practices are linked to product and/or process innovation?. Research Policy, 47(1), 194-208.
Jensen, K. W., Liu, Y., & & Schøtt, T. (2017). Entrepreneurs innovation bringing job satisfaction, work-family balance, and life satisfaction: In China and around the world, International Journal of Innovation Studies, 1, 193-206.
Kanagal, N. B. (2015). Innovation and product innovation in marketing strategy. Management and Marketing Research, 18, 1-25.
Lin, Y. Y., Wei, Y. C., & Chen, M. H. (2006). The role of board chair in the relationship between board human capital and firm performance. 27th McMaster word congress.Haiphong. Ontario.Canada. January 25-27.
Makkonen, T., Merisalo, M., & Inkinen, T. (2017). Containers, facilitators, innovators? The role of cities and city employees in innovation activities. European Urban and Regional Studies, 3(7), 1-13.
Prange, Ch., & Schlegelmilch, B. B. (2018). Managing innovation dilemmas: The cube solution. Business Horizons, 61, 309-322.
Raghupathi, V., & Raghupathi, W. (2017). Innovation at country-level: association between economic development and patents. Innovation and Entrepreneurship, 6(4), 1-20.
Rajapathirana, R. P. J., & Hui, Y. (2018). Relationship between innovation capability, innovation type, and firm performance. Innovation & Knowledge, 3, 44–55.
Ribiere, V. M., & Sitar, A. S. (2003). Critical role of leathership in nurturing a knowledge – supporting culture. Knowledge Management Research & Practice, 1(1), 1-9.
Serdyukov, P. (2017). Innovation in education: What works, what doesn’t, and what to do about it? Research in Innovative Teaching & Learning, 10, 4-33.