تدوین مدل ساختاری تجربه غرقگی بر اساس هوش معنوی و سبک شناختی با میانجی گری کنترل شناختی و جهت گیری هدف در دانشجویان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی تهران و مدرس دانشگاه فرهنگیان گیلان

2 گروه روان‌شناسی تربیتی، دانشکدۀ روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.

3 گروه روان شناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

چکیده

پیشینه و اهداف تجربه غرقگی، که با غوطه ور شدن عمیق و درگیری کامل در یک کار مشخص می شود، به دلیل تأثیرات روانی مثبت آن بسیار شناخته شده است. هدف پژوهش حاضر، شناخت رابطه بین تجربه غرقگی باهوش معنوی و سبک‌شناختی با نقش میانجی کنترل شناختی و جهت‌گیری هدف بود. روش‌ها‌: روش پژوهش توصیفی - همبستگی به روش مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانشجویان کارشناسی دانشگاه فرهنگیان گیلان در سال تحصیلی 1402-1401 بودند. تعداد 450 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌ تجربه غرقگی جکسون و مارشال (1996)، پرسشنامه کنترل شناختی گبریز (2018)، پرسشنامه جهت‌گیری هدف الیوت و مک گریگور (2001)، پرسشنامه هوش معنوی خدایاری فرد (1397) و پرسشنامه سبک یادگیری کلب (1985) بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌ها: یافته ها بیانگر برازش مطلوب مدل پژوهش بود. تجزیه و تحلیل داد ها نشان داد که هوش معنوی و سبک‌شناختی اثر مستقیم بر غرقگی دارند (01/0>P). هوش معنوی و سبک‌شناختی به واسطه کنترل شناختی و جهت‌گیری هدف اثر غیرمستقیم بر غرقگی دارند (01/0>P).. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که کنترل شناختی و جهت‌گیری هدف باتوجه‌به نقش هوش معنوی و سبک‌شناختی می‌توانند تبیین کننده تجربه غرقگی باشند.

کلیدواژه‌ها