ارائة مدلی برای پاسخگوبودن مدارس عادی به کودکان اوتیسم بر پایة رفتارشناسی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه معماری و شهرسازی دانشکدة فنی و مهندسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

2 دانشجوی کارشناسی ارشد، رشتة مهندسی معماری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

چکیده

در پژوهش حاضر با بررسی و شناخت دقیق رفتارهای کودکان مبتلا به اوتیسم و واکنش‌های آنان به عناصر کالبدی آموزشی برای تعیین چارچوب‌های لازم مراکز آموزشی این کودکان، با تکیه بر نظر کارشناسی درمانگران فعال در این زمینه، به نحوی که بتوانند به اکثر موارد اختلال تعمیم داده شوند، الگویی برای پاسخگوبودن مدارس عادی برای کودکان اوتیستیک طراحی شد. نتایج پژوهش میدانی حداقل تغییرات لازم به منظور استفاده از مراکز آموزشی کودکان عادی برای کودکان دارای اختلالات اوتیسم را ارائه می‌دهد. روش پژوهش توصیفی - پیمایشی است. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامة محقق‌ساخته با تکیه بر نظر کارشناسی درمانگران فعال در زمینة اوتیسم بود. جامعة آماری روان‌شناسان و درمانگران فعال کشور در رابطه با کودکان اوتیسم بودند که گروهی مجازی شامل 1064 نفر را تشکیل می‌دادند. بر اساس فرمول کوکران  حداقل 118 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. برای تعیین پایایی، در ابتدا آلفای کرونباخ پرسشنامه بررسی شد؛ سپس، پاسخ‌های درمانگران با استفاده از آنالیز آماری کای‌اسکوئر تحلیل شد. نتایج آزمون کای اسکوئر همة گویه‌‌ها بنا بر نظر روان‌شناسان نشان‌دهندة این بود که عبارات بیان‌شده و مورد استفاده در طراحی بر بهبود آموزش و درمان کودکان اوتیسم تأثیرگذار است. در نهایت، با توجه به نتایج پژوهش الگویی مناسب برای کلاس‌های آموزشی کودکان دارای اختلالات اوتیسم ارائه شد.

کلیدواژه‌ها


افروسینی، کالیوا (1394). رویکردهای آموزشی و درمانی کودکان دارای اوتیسم. ترجمة علی‌اکبر ابراهیمی، چاپ اول، تهران: نشر نوشته.
انجمن اوتیسم ایرانیان (1394). راهنمای عملی آموزش به دانش‌آموزان دارای اوتیسم (آبی به رنگ اوتیسم1)/ چاپ اول، تهران: نشر مؤسسة انتشارات بعثت.
صفری، طیبه، خلیلی، زهرا، و همتیان، منصوره ( 1395). مبانی برنامه‌ریزی آموزشی کودکان دارای اوتیسم (مرکز آموزش و توان‌بخشی کودکان اوتیسم اصفهان). چاپ اول، تهران: انتشارات یارمانا.
کاکاوند، علیرضا (1388). شناخت، آموزش و درمان اختلال‌های طیف اوتیسم. چاپ اول، تهارن: انتشارات سرافراز.
ناصح، هما (1388). همراه با اوتیسم از تشخیص تا درمان. چاپ اول، تهران: ناشر دانژه.
AfsharI, J. (2012). The effect of perceptual-motor training on attention in the children with autism spectrum disorders. Research in Autism Spectrum Disorders,  6(4), 1331-1336.
Baran, M., Yilmaz, A., & Erbas, M. (2017). An approach to the design criteria of Autism Education Centers Diyarbakır Sample. Current Researches on Social Sciences, 7(3), 279-286.
Cook, W., R., & Des, B. E. (1994). A School for mainstreaming autistic children. Master Thesis of Architecture, Texas Tech University.
Kretzmann, M ., Shih, W., & Kasari, C. (2015). Improving Peer Engagement of Children with autism on the school playground: A randomized controlled trial. Behavior Therapy, 46(1), 20-28.
Magda, M. (2008). An architecture for Autism: concepts of design intervention for autistic user. International Journal of Architectural Research, 2(1), 189-211
Paron-wilds, A. J. (2013). Interior design for autism. NY: Willy.
Segall, M. J., & Campbell, J. M. (2014). Factors influencing the educational placement of students with autism spectrum disorders. Research in Autism Spectrum Disorders, 8, 31–43.
Stephenson, J., Petrina, N., & Carte, M.) 2014). The nature of friendship in children with autism spectrum disorders: A systematic Review. Research in Autism Spectrum Disorders, 8(2), 111-126.