طراحی الگوی اعتبارسنجی استانداردهای بین‌المللی نظام ارزشیابی دانشگاه فرهنگیان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه علوم تربیتی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران

2 گروه علوم تربیتی، واحد بردسکن، دانشگاه آزاد اسلامی، بردسکن، ایران

3 گروه علوم تربیتی، واحد سبزوار، دانشگاه فرهنگیان، سبزوار، ایران

چکیده

هدف پژوهش حاضر طراحی الگوی اعتبارسنجی استانداردهای بین‌المللی نظام ارزشیابی دانشگاه فرهنگیان است که با رویکرد آمیخته (کیفی، کمی) و طرح اکتشافی انجام گرفت. جامعة آماری در بخش کیفی، استادان و خبرگان حوزة اعتبارسنجی نظام ارزشیابی و در بخش کمی همة اعضای هیئت ‌علمی و استادان مدعو، دانشگاه فرهنگیان خراسان رضوی، شمالی و جنوبی به تعداد 741 نفر بودند. در بخش کیفی 18 نفر از خبرگان علمی با روش نمونه‌گیری هدفمند و بر اساس معیار اشباع نظری داده‌ها، و در بخش کمی تعداد 256 نفر نمونه، بر اساس جدول مورگان به ‌صورت تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. به ‌منظور گردآوری داده در بخش کیفی مصاحبة ساختاریافته و نیمه‏ساختاریافته و در بخش کمی پرسشنامة محقق‏ساخته به کار گرفته شد. برای تحلیل داده­های کیفی از نظریة داده‌بنیاد و برای تحلیل در بخش کمی از تحلیل واریانس و کوواریانس و برای آزمون کفایت نمونه و همبسته‌بودن از آزمون KMO و بارتلت، همچنین، طراحی الگو با روش تحلیل عاملی تأییدی انجام شد. نتایج بخش کمی نشان داد همة شاخص­های برازش بسیار مطلوب و در حد مورد قبول هستند. «تعیین اهداف در قیاس با الگوی بهینه در جهت دستیابی به مجموعه­ی مطلوبی از نتایج»، «کسب اطمینان از برخورداری کارکنان از محیط کار سالم و متعالی و هم­راستا با مسئولیت­های اجتماعی» و «میزان ﺗﺼﺮﻳﺢ رﺳﺎﻟﺖ و اهداف در دانشگاه» از مهم‌ترین عوامل در اعتبارسنجی استانداردهای بین­المللی نظام ارزشیابی دانشگاه فرهنگیان مشخص شدند.

کلیدواژه‌ها


اساسنامة دانشگاه فرهنگیان (1390).
بازرگان، عباس (1394). استانداردهایآموزشعالی: ازآرمانتاواقعیت. آموزشعالی، 8(30)، 23- 11.
دارابی، مجید، نارنجکار، جمشید، فرمهینی فراهانی، محسن، گرشاسبی، احیاء، و یوسفی، ایران (1391). ارزیابی عملکرد دانشکدة پزشکی دانشگاه شاهد بر اساس مرحلة اول الگوی اعتبارسنجی. توسعة آموزش در علوم پزشکی، 5(8)، 36-8.
رحمانپور،محمد، یعقوبی، سلام، احمدی، سهرکاو، و زمانی، بی‌بی عشرت (1393). بررسی شاخص‌های اعتبارسنجی نظام‌های آموزش عالی: با تأکید بر رتبه­بندی آن‌ها. آموزش عالی، 7(26)، 47-11.
عباسی، محمد رضا؛ و شیره‌پزآرانی، علی اصغر.(1390). سیاستگذاری کیفیت آموزش عالی: چالش­ها و چشم­اندازها. پنجمین همایش ارزیابی کیفیت در نظام دانشگاهی، تهران، دانشگاه تهران- پردیس دانشکده­های فنی.
مجتبی­زاده، محمد، عباسپور، عباس، ملکی، حسن، و فراست‌خواه، مقصود (1397). الگوی اعتبارسنجی و تضمین کیفیت نظام آموزش عالی ایران از دیدگاه خبرگان. پژوهش در نظام های آموزشی، 12(42)، 24-7.
محمدی، آیین، مجتهدزاده، ریتا، اسدزندی، شادی، و استاد، ناصر (1397). طراحی و استقرار سیستم ملی اعتباربخشی و ارزشیابی مرا کز آموزش مجازی دانشگاه های علوم پزشکی کشور. ویژه­نامة دستاوردهای چهل‌سالة نظام آموزش عالی، 27(4)، 270- 260.
مشایخ، فریده (1391). دیدگاه­های نو در برنامه­ریزی آموزشی. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها(سمت).
American Psychological Association. (2018). Definition of accreditation. Retrieved May 31, 2018, from http://search.apa.org/search?query=definition%20of% 20accreditation
Buonaura,C., Calandra, N., Primiano, D. (2012). An approach to accreditation: The path of the italian higher education. CNVSU in University of Modena and Reggio Emilia. Italy.
Chaiyaphumthanachok, C., Tangdhanakanond, K., & Sujiva, S. (2016).Indicators development for accreditation of teacher educationprograms in Thailand. Procedia-Social and Behavioral Sciences,217, 430-434.
Council for Higher Education Accreditation (2018). Information aboat accreditation. Retrieved February 1, 2018, from http://www.chea.org/public_ info/index.asp
Cret, B. (2012). Accreditations as local management tools. High Education, 61, 415-429.
Everest College (2018). How our accreditation benefits you. Retrieved February 3, 2018, from http://www.everestonline.edu/accreditation.
Grifoll, J. (2016). External quality assurance agencies and excellence inhigher education. Educación Médica, 17(3), 94-96.
Hazelkorn, E. (2011). Questions abound as the college-rankings race goes global Chronicle of Higher Education, March 13. http://chronicle. com/article/Questions-Abound-as-the/126699/.
Kumar Shamra, D., & Kumar P. (2016). Quality Control Indicators inTeacher Education. IJEAR, 6(1), 129-131.