اثربخشی آموزش مبتنی بر مدل ریسک‌پذیری بر قلدری در مدرسه و آداب‌گریزی تحصیلی دانش‌آموزان نوجوان دارای رفتارهای پرخطر

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه لرستان

چکیده

چکیده
این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر مدل ریسک‌پذیری بر قلدری در مدرسه و آداب‌گریزی تحصیلی دانش-آموزان نوجوان دارای رفتارهای پرخطر انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش حاضر شامل همه دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر کرج در سال تحصیلی 1400-1399 بود. از این جامعه آماری یک دبیرستان از میان دبیرستان‌های دخترانه ناحیه ۴ کرج برای اجرای پژوهش به روش نمونه-گیری در دسترس انتخاب شد. به منظور اجرای پژوهش، در مرحله اول برای شناسایی دانش‌آموزان دارای رفتارهای پرخطر، پرسشنامه رفتارهای پرخطر ‌زاده‌محمدی و همکاران (1390) اجرا شد و دانش‌آموزان دارای نمرات بالاتر از میانگین این پرسشنامه به عنوان دانش‌آموزان پرخطر شناسایی شد و در دو گروه آزمایش و گواه به طور تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 9 جلسه ۹۰ دقیقه‌ای تحت آموزش مبتنی بر مدل ریسک‌پذیری قرار گرفت و برای والدین آن‌ها 5 جلسه آموزش شیوه‌های فرزندپروری اجرا شد. ابزار اندازه‌گیری پژوهش حاضر، پرسشنامه تجدیدنظر شده قلدری/ قربانی الوئوس (1996) و پرسشنامه آداب‌گریزی تحصیلی کلارک و همکاران (۲۰۱۵) بود که توسط شرکت‌کنندگان در مرحله پیش-آزمون- پس‌آزمون تکمیل شد. داده‌ها با استفاده روش‌های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس تک‌متغیره و چندمتغیره و با استفاده از نرم‌افزار 24spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاکی از کاهش رفتارهای قلدری در مدرسه و آداب‌گریزی تحصیلی در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه بودبرنامه آموزش مبتنی بر مدل ریسک‌پذیری به عنوان بخشی از برنامه‌های رفع مشکلات رفتاری دانش‌آموزان در عرصه تعلیم و تربیت استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها