تدوین الگوی توسعة فرهنگ کارآفرینی در دانشگاه فرهنگیان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، واحد تهران‌شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 دانشیار، گروه مدیریت فرهنگی، دانشکدة مدیریت، واحد تهران‌شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

3 استادیار، گروه مدیریت آموزشی، دانشکدة مدیریت، واحد تهران‌شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

4 دانشیار، گروه علوم انسانی، دانشکدة علوم انسانی، دانشگاه علوم انتظامی، تهران، ایران

چکیده

پژوهش حاضر با هدف تدوین الگوی توسعة فرهنگ کارآفرینی در دانشگاه فرهنگیان انجام شد. این پژوهش از نوع مطالعات کیفی است که از نظریه داده‌بنیاد استفاده شده است. مشارکت‌کنندگان شامل متخصصان و صاحب‌نظران حوزة کارآفرینی، مدیریت آموزشی، برنامه‌ریزی آموزشی و مدیریت آموزش عالی در کشور و مسئولان دانشگاه فرهنگیان بودند، که از طریق روش نمونه‌گیری هدفمند 12 نفر به عنوان مطلعان کلیدی انتخاب شدند. داده­ها از طریق مصاحبة نیمه‌ساختاریافته گردآوری شد. اعتبار و روایی داده‌ها از دو روش بازبینی مشارکت‌کنندگان و کدگذاری مجدد توسط خبرگان به دست آمد. داده­ها به وسیله کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند، تعداد 136 کد باز، 26 مفهوم و 17 مقولة احصاء شد. مقوله­های عمده و هسته­ای در قالب ابعاد شش‌گانه شرایط علّی از جمله (تجاری‌سازی فعالیت‌های پژوهشی، توسعة سرمایه‌گذاری، توسعة مکانیزم‌های مالی، توسعة مهارت‌های شغلی)، پدیدة محوری (توسعة کارآفرینی آموزشی، توسعة شبکه­های اجتماعی، یادگیری مشارکتی)، شرایط زمینه­ای (کارگروهی، توسعة هویت آموزش، توسعة هنجارها)، شرایط مداخله­گر (تمرکز بر تغییرات، حمایت بیرونی)، راهبردها (توسعة قوانین حمایت گرایانه، حمایت بیرونی) و پیامدها (توسعة فردی و توسعة دانشگاه) طبقه‌بندی شد و در نهایت، مدل پارادایمی پژوهش ارائه شد.

کلیدواژه‌ها


اردلان، محمدرضا، سلطانزاده، وحید، و بهشتی‌راد، رقیه (1393). ارزیابی نقش فرهنگ سازمانی بر کارآفرینی سازمانی. نامة آموزش عالی، 7(27)، 34-11.
استروس، آنسلم، و کوربین، جولیت (1393). اصول روش تحقیق کیفی: نظریة مبنایی، رویه‌ها و شیوه‌ها. ترجمة بیوک محمدی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
الوانی، سید مهدی، و رودگرنژاد، فروغ (1389). مدل توسعة کارآفرینی در سازمان‌های کوچک و متوسط. چشم‌انداز مدیریت بازرگانی، 4، 87-73.
شهرکی‌پور، حسن، ندری، خدیجه، و شیرمحمدی، رحمان (1389). بررسی رابطة بین فرهنگ سازمانی با کارآفرینی سازمانی در بین کارکنان دانشگاه لرستان. تحقیقات مدیریت آموزشی، 4، 136-109.
صمدآقایی، جلیل (1395). سازمان‌های کارآفرین. تهران: مرکز انتشارات مرکز آموزش مدیریت دولتی.
عزیزی، محمد، و عزیزی، اکرم (1395).نسل سوم دانشگاهی: تجربه‌های موفق دانشگاه‌های برتر در آموزش کارآفرینی با اتکا به منابع صنعت. صنعت و دانشگاه، 9(31)، 14-1.
علیمردانی، مهرزاد، قهرمانی، محمد، و ابوالقاسمی، محمود (1388). بررسی رابطة میان ساختار سازمانی و کارآفرینی سازمانی، رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 2(3)، 144-131.
قربانی، شهاب (1396). تبیین ارتقای کارآفرینی سازمانی بر اساس ابعاد رهبری هوشمند و چابکی سازمانی با نقش میانجی فرهنگ سازمانی. رسالة دکتری مدیریت کارآفرینی، سازمان مدیریت صنعتی.
قهرمانی، محمد، پرداختچی، محمدحسن، و حسین‌زاده، محمد (1389). فرهنگ سازمانی و رابطة آن با کارآفرینی سازمانی. چشم‌انداز مدیریت دولتی، 1، 39-25.
میرسپاسی، نیلوفر (1391). شناسایی موانع کارآفرینی و راهبردهای توسعة کارآفرینی در دانشگاه‌ها، اولین همایش ملی الگوهای آموزش منابع انسانی دانشگاه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران‌جنوب، 14 اردیبهشت‌ماه.
یزدخواستی، علی، رجایی، سعید، و مولوی، حسین (1388). بررسی رابطة بین نوع فرهنگ سازمانی و میزان پذیرش مدیریت کیفیت فراگیر در دانشگاه‌های دولتی کشور. جامعه‌شناسی کاربردی، 20(2)، 188-175.
Awbrey, M., Kontoghiorghes, C., & Feurig, L. (2015). Examining the Relationship Between Learning Organization characteristics and change adaptation, innovation, and organizational performance. Human resource development Quarterly, 16(2), 185-211.
Dalmarco, G., Hulsink, W., & Blois, W. (2018). Creating entrepreneurial universities in an emerging economy: Evidence from Brazil. Technological Forecasting and Social Change, 135(2), 99-111.
Etzkowitz, H. (2017). Innovation Lodestar: The entrepreneurial university in a stellar knowledge firmament. Technological Forecasting and Social Change, 123. 122-129.
Etzkowitz, H., & Zhou, H. C. (2007). Regional innovation initiator: The entrepreneurial university in various triple helix models Singapore triple helix VI, conference, National University of Singapore, 16-18.
Gunes, S. (2012). Design entrepreneurship in product design education, Procedia – Social and Behavioral Sciences, 51, 64– 68
Hark, S. (2016). Contending directions. Gender studies in the entrepreneurial university. Women's Studies International Forum, 54, 84-90.
Hit, M. A., Irland, R. D., Camp, S. M., & Sexton, D. L. (2002). Strategic entrepreneurship creating new mindset. Oxford: Blackwell Publisher.
Jacob, M., Lundqvist, M., & Hellsmark, H., (2010). Entrepreneurial transformations in the Swedish University system: The case of Chalmers University of Technology. Research Policy, 32, 1555- 1568.
Kalar, B., & Antoncic, B.(2015). The entrepreneurial university, academic activities and technology and knowledge transfer in four European countries. Technovation, 36, 1-11.
Levine, M. V. (2009). The false promise of the entrepreneurial university: Selling academic commercialism as an engine of economic development in Milwaukee. Working Paper in University of Wisconsin-Milwaukee.
Obschonka, M. (2017). The quest for the entrepreneurial culture: Psychological Big Data in entrepreneurship research. Current Opinion in Behavioral Sciences, 18:, 69-74.
Parker. S. C. (2014). Entrepreneurship or entrepreneurship. Business Venturing, 19(3), 191-209.
Sidrat, S., & Frikha, A.(2018). Impact of the qualities of the manager and type of university on the development of the entrepreneurial university. High Technology Management Research, 29(1), 27-34.
Yildirim, N., & Askun, O. B. (2012). Entrepreneurship Intentions of Public Universities in Turkey: Going Beyond Education and Research?. Social and Behavioral Sciences, 58, 953–963.